Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 20 de 41
Filtrar
Mais filtros










Filtros aplicados
Base de dados
Intervalo de ano de publicação
2.
Rev. Soc. Andal. Traumatol. Ortop. (Ed. impr.) ; 39(2): 8-14, abr.-jun. 2022. tab
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-213945

RESUMO

La infección en la cirugía ortopédica y la trau-matología puede ser catastrófica, entre los facto-res implicados está la temperatura. Trabajar en un rango térmico óptimo es indispensable para el control de las infecciones asociadas a la asisten-cia sanitaria, el mantenimiento de las funciones vitales del paciente y la realización de un trabajo seguro y eficiente. La temperatura de los quirófanos de COT debe oscilar de los 18°C a los 24°C para reducir el riesgo de infecciones nosocomiales y, a la par, proporcionar confort al cirujano ortopédico en su trabajo, aunque ello suponga que el resto de pro-fesionales deban abrigarse. (AU)


Infection in orthopedic surgery and traumato-logy can be catastrophic, among the factors invol-ved is temperature. Working in an optimal thermal range is essential for the control of healthcare-as-sociated infections, the maintenance of vital pa-tient functions, and the performance of safe and efficient work. The temperature in the operating room of a COT should range from 18°C to 24°C to reduce the risk of nosocomial infections and, at the same time, provide comfort to the orthopedic surgeon in his work, even if this means that the other profes-sionals must wrap up warm. (AU)


Assuntos
Humanos , Ortopedia , Traumatologia , Salas Cirúrgicas , Temperatura , Sudorese , Hipotermia
6.
Arch. med. deporte ; 36(190): 86-91, mar. 2019. tab, graf
Artigo em Inglês | IBECS | ID: ibc-186193

RESUMO

Higher sweat rate values have been reported during intermittent compared to continuous type exercise in hot conditions in the laboratory. Studies in the training field are scarce. Objective: Document sweat rate, rehydration and core temperature (Tc) during training in long duration-continuous (CON) and intermittent (INT ) type sports, and determine the presence of a mutation in the CFTR gene in athletes with high sodium concentration ([Na+]) in sweat.Methods: Athletes (CON =50 and INT=123) were tested during training in tropical climate. Sweat rate, sweat [Na+], Tc, de-hydration level, and presence of ∆ F508 gene mutation in the CFTR gene in athletes with high sweat [Na+] were evaluated. Results: Sweat rate was higher in CON (1.5 ± 0.4 L/h) compared to INT (1.2 ± 0.5 L/h) and CON athletes finished training with higher dehydration (2.1 ± 0.8 vs 1.2 ± 0.7%) P < 0.05. Sweat [Na+] was higher in INT (62.0 ± 21.1 mmol/L) compared to CON (53.9 ± 18.1 mmol/L), P < 0.05. A tennis player with high [Na+] was heterozygous for the ΔF508 mutation. Average and highest Tc was similar for CON (38.4 ± 0.3 and 38.8 ± 0.4 oC) and INT (38.3 ± 0.3 and 38.7 ± 0.4 oC), P > 0.05. Conclusion: During training in a tropical climate, sweat loss and dehydration level are lower, and fluid intake is higher in intermittent compared to continuous type sports. Core temperature may rise to a similar level in intermittent type sports due to the repeated high intensity bouts and/or the effects of clothing worn while training in hot venues. Healthy athletes with high [Na+] in sweat who are heterozygous carriers of CFTR mutations may be at increased risk for hyponatremic dehydration and whole-body muscle cramps


Se reportan tasas de sudoración más altas durante ejercicio intermitente comparado con continuo en condiciones de calor en el laboratorio. Estudios en el campo de entrenamiento son escasos. Objetivo: Documentar la tasa de sudoración, rehidratación y temperatura central (Tc) durante entrenamiento para deportes de tipo continuo (CON) e intermitente (INT ), y determinar presencia de mutación genética en el gen CFTR en atletas con alta concentración de sodio ([Na+]) en sudor.Metodología: Se evaluó la tasa de sudoración, la [Na+] en sudor, la Tc, y el nivel de deshidratación en atletas (CON = 50; INT =123) durante entrenamiento en clima tropical, y la presencia de la mutación genética ∆F508 en el gen CFTR en aquellos con alta [Na+] en sudor.Resultados: La tasa de sudoración fue mayor en CON (1,5 ± 0,4 L/h) comparado con INT (1,2 ± 0,5 L/h) y los atletas en CON terminaron el entrenamiento con mayor deshidratación (2,1 ± 0,8 vs 1,2 ± 0,7%) P < 0,05. La [Na+] en sudor fue más alta en INT (62,0 ± 21,1 mmol/L) comparado con CON (53,9 ± 18,1 mmol/L), P < 0,05. Un tenista con alta [Na+] era heterocigoto para la mutación ΔF508. La Tc promedio y más alta fueron similares para CON (38,4 ± 0,3 y 38,8 ± 0,4 oC) e INT (38,3 ± 0,3 y 38,7 ± 0,4 oC), P > 0,05. Conclusión: Durante el entrenamiento en clima tropical, la pérdida de sudor y el nivel de deshidratación son más bajos, y la ingesta de líquido es más alta en deportes intermitentes que en deportes continuos. La temperatura interna puede aumentar a nivel similar en deportes intermitentes debido a periodos repetidos de alta intensidad y/o la vestimenta usada durante el entrenamiento. Atletas saludables con alta [Na+] en sudor que son heterocigóticos para mutaciones de CFTR pueden estar en mayor riesgo de deshidratación hiponatrémica y calambres musculares


Assuntos
Humanos , Masculino , Feminino , Adulto Jovem , Atletas , Temperatura Corporal/fisiologia , Esportes/fisiologia , Esportes/classificação , Clima Tropical , Sudorese/fisiologia , Suor/química , Sódio/análise , Sudorese/genética , Hidratação
7.
Apunts, Med. esport (Internet) ; 54(201): 5-11, ene.-mar. 2019. ilus, graf, tab
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-182685

RESUMO

Este estudio tiene como objetivo determinar el efecto de la rehidratación en la condición física y técnica de 12 jugadores de fútbol semiprofesionales (21,14 ± 1,69 años) que se sometieron a un entrenamiento regular de fútbol (129 ± 7 min). Los participantes ingirieron agua ad libitum o se hidrataron de acuerdo con las recomendaciones estandarizadas. En cada sesión se midieron la temperatura, la altura máxima del salto vertical y la precisión en 4 lanzamientos de penalti, con estímulo visual y auditivo, antes y después de las sesiones de entrenamiento. La deshidratación lograda y la tasa de sudoración fueron mayores cuando los jugadores bebieron libremente, contra una rehidratación recomendada (1,3 ± 0,8 vs. 0,5 ± 0,6%; p = 0,01) (730,3 ± 275,6 vs. 516,9 ± 111,2 ml/h; p = 0,02). En la temperatura timpánica de un solo movimiento en la sesión donde se programó la hidratación (p = 0,06 vs. p < 0,01) hubo interacción entre el tratamiento y el tiempo (p = 0,01). La altura del salto después del entrenamiento fue mayor que la inicial (p < 0,01) y también fue más alta que la del grupo ad libitum (p = 0,04). En el caso de los lanzamientos, hubo una diferencia significativa en la relación temporal del tratamiento (p = 0,01), lo que indica que la hidratación fue efectiva para reducir el número de errores. Estos datos indican que una deshidratación moderada podría afectar a la fuerza muscular de la pierna y reducir la precisión motora durante un lanzamiento simulado del penalti de fútbol


This study aimed to determine the effect of rehydration on the physical condition and technique of twelve semi-professional soccer players (21.14 ± 1.69 years) underwent regular soccer training (129 ± 7 min). On one occasion, participants ingest water ad libitum or were hydrated according to standardized recommendations. In each session, temperature, three maximum vertical jump height and accuracy were measured in a four penalty kick with auditory and visual stimulus, before and after the training sessions. The dehydration achieved and the rate of sweating was greater when the players drank freely at will against a recommended rehydration (1.3 ± 0.8% vs. 0.5 ± 0.6%, P = .01) (730.3 ± 275.6 vs. 516.9 ± 111.2 mL/h, P = .02). The tympanic temperature of a single movement in the session where the hydration scheduled (P = .06 vs. P < .01), in this case and there was interaction between the treatment and the time (P < .01). Jump height after training was higher than the initial (P < .01) and also higher than ad libitum group (P = .04). In the case of shots there was a significant difference in the time relationship of the treatment (P = .01), indicating that hydration was effective to reduce the number of errors. These data indicate that moderate dehydration could affect muscle strength of the leg and reduce motor accuracy during a simulated football penalty kick


Aquest estudi té com a objectiu determinar l'efecte de la rehidratació en la condició física i la tècnica de 12 jugadors de futbol semiprofessionals (21,14 ± 1,69 anys) que es van sotmetre a un entrenament regular de futbol (129 ± 7 min). Els participants van ingerir aigua ad libitum, o es van hidratar d'acord amb les recomanacions estandarditzades. A cada sessió es mesurà la temperatura, l'altura màxima del salt vertical i la precisió en 4 llançaments de penal, amb estímul visual i auditiu, abans i després de les sessions d'entrenament. La deshidratació aconseguida i la taxa de sudoració foren més grans quan els jugadors bevien lliurement a voluntat, contra una rehidratació recomanada (1,3 ± 0,8% vs. 0,5 ± 0,6%; p = 0,01) (730,3 ± 275,6 vs. 516,9 ± 111,2 ml/h, p = 0,02). En la temperatura timpànica d'un sol moviment, a la sessió en què es programà la hidratació (p = 0,06 vs. p < 0,01) hi hagué interacció entre el tractament i el temps (p = 0,01). Després de l'entrenament, l'altura del salt fou major que a l'inici (p < 0,01) i també més alt que la del grup ad libitum (p = 0,04). En el cas dels xuts, hi hagué una diferència significativa en la relació temporal del tractament (p = 0,01), cosa que indica que la hidratació fou efectiva per reduir el nombre d'errors. Aquestes dades indiquen que una deshidratació moderada podria afectar la força muscular de la cama i reduir la precisió motora durant un llançament simulat de penal en el futbol


Assuntos
Humanos , Desidratação/terapia , Hidratação/métodos , Futebol/fisiologia , Ingestão de Líquidos/fisiologia , Temperatura Corporal/fisiologia , Sudorese/fisiologia , Força Muscular/fisiologia , Projetos de Pesquisa
9.
Arch. Soc. Esp. Oftalmol ; 93(2): 69-75, feb. 2018. tab
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-172582

RESUMO

Objetivos: El aumento de la calidad y de la esperanza de vida y el hecho de que el glaucoma se diagnostique cada vez más precozmente hace preguntarse a muchos pacientes si afectan a su enfermedad determinados deportes, actividades o aficiones. El objetivo de este trabajo es establecer unas guías para aconsejar a los pacientes con base en la evidencia científica de los trabajos publicados. Métodos: Revisión de todos los trabajos publicados sobre glaucoma y deportes u otras actividades. Los trabajos fueron clasificados según el nivel de evidencia científica basada en la clasificación del Oxford Centre for Evidence-Based Medicine. Resultados: Las actividades aeróbicas son beneficiosas para el paciente. Se han de evitar deportes o técnicas de relajación tipo yoga con maniobras de Valsalva o colocación de la cabeza en posición inferior. También se deben evitar los cambios bruscos en altura. El calor intenso no parece influir en el glaucoma, pero el frío intenso puede afectar a pacientes con disregulación vascular. Las actividades de visión próxima disminuyen levemente la presión intraocular. El uso de instrumentos de viento puede elevar la presión intraocular dependiendo de la técnica utilizada. Conclusiones: Ciertos deportes y actividades pueden tener una influencia en la aparición o la progresión del glaucoma. Los especialistas en glaucoma deben tener información adecuada sobre la evidencia científica de las publicaciones para poder aconsejar apropiadamente a los pacientes (AU)


Purposes: The increase in quality and life expectancy, often leads to many patients asking the glaucoma specialist whether some sports, activities or hobbies would affect their illness. The aim of this article is to establish guidelines for patients, based on the scientific evidence of published papers. Methods: Review of all published articles on glaucoma and sports or other activities. The papers were classified according to the level of scientific evidence based on the Oxford Centre for Evidence-Based Medicine classification. Results: Aerobic sports are beneficial for the patient. Yoga indoor sports or relaxation techniques should be avoided if Valsalva manoeuvres are performed or the head is placed very low. Also, the patients must avoid sudden changes in height. Intense heat does not seem to lead to progression of glaucoma, but intense cold can affect patients with vascular dysregulation. Activities using the near vision slightly reduce the intraocular pressure. The use of wind instruments may raise intraocular pressure, depending on the technique used. Conclusions: Certain sports and activities may have an influence on the onset or progression of glaucoma. Glaucoma specialists should have adequate information about the scientific evidence in the publications, in order to properly advise the patients (AU)


Assuntos
Humanos , Pessoa de Meia-Idade , Idoso , Estilo de Vida , Esportes/normas , Expectativa de Vida , Diagnóstico Precoce , Exercício Físico/fisiologia , Esportes , Técnicas de Exercício e de Movimento/métodos , Sudorese , Estudos Retrospectivos , Terapia por Acupuntura/métodos
11.
Pediatr. aten. prim ; 19(74): e63-e65, abr.-jun. 2017.
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-164180

RESUMO

La hipotermia periódica espontánea es un trastorno caracterizado por episodios repetidos de hipotermia y diaforesis en ausencia de patología neurológica, endocrina, metabólica o procesos infecciosos intercurrentes. Puede asociar bradicardia, palidez cutánea y sensación de malestar general. La prevalencia es desconocida. Su diagnóstico es de exclusión. Debido a la escasez de casos publicados, no existe una certeza de su mecanismo patogénico. Se han descrito varias hipótesis, como epilepsia, equivalente migrañoso o alteraciones de neurotransmisores. Por todo ello, no existe un tratamiento de elección. Nuestro objetivo es presentar un caso y revisar la literatura médica existente (AU)


Spontaneous periodic hypothermia is a disorder characterized by repeated episodes of hypothermia and sweating in the absence of neurological, endocrine, metabolic injury or intercurrent infections. Bradycardia, pale skin and general malaise feeling can also be associated to this condition. Its prevalence is unknown. It can be diagnosed when other causes have been excluded. Due to the lack of published cases, its pathogenic mechanism is yet unknown. Several hypotheses, such as epilepsy, migraine equivalent or alterations of neurotransmitters, have been described. Therefore, there is not a specific treatment. Our objective is to present a case and to review the literature (AU)


Assuntos
Humanos , Feminino , Pré-Escolar , Hipotermia/complicações , Hipotermia/diagnóstico , Febre Familiar do Mediterrâneo/complicações , Febre Familiar do Mediterrâneo/diagnóstico , Sudorese , Bradicardia/complicações , Doenças Raras/complicações , Doenças Raras/diagnóstico
12.
Acta pediatr. esp ; 75(1/2): e8-e10, ene.-feb. 2017. ilus
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-160197

RESUMO

La hidradenitis palmoplantar idiopática (HPPI) es una dermatosis neutrofílica que cursa con placas eritematoso-edematosas en las plantas de los pies y, en ocasiones, en las palmas de las manos. Estas lesiones se presentan en niños sin antecedentes de medicación ni manifestaciones sistémicas. Se postula que determinados factores mecánicos afectarían a las glándulas ecrinas inmaduras. El tratamiento es controvertido, aunque se ha observado que se puede manejar de forma conservadora. Por otro lado, el diagnóstico histológico, que presenta hallazgos típicos, no sería necesario realizarlo en todos los casos, puesto que la mayoría presenta una clínica característica con resolución espontánea en menos de 3 semanas. Presentamos dos casos de HPPI en niños (AU)


Idiopathic palmoplantar hidradenitis (IPPH) is a neutrophilic dermatosis that causes erythematous plaques in plants and sometimes in palms. These injuries occur in children with no history of medication or systemic manifestations. It is postulated that mechanical factors affect immature eccrine glands. The treatment is controversial, although we know that it can be conservatively managed. On the other hand, histological diagnosis, which presents typical findings, would not be necessary in all cases, since most of them present characteristic symptoms and spontaneous remission in less than three weeks. We present two cases of IPPH in children (AU)


Assuntos
Humanos , Masculino , Pré-Escolar , Criança , Hidradenite/complicações , Hidradenite/diagnóstico , Glândulas Sudoríparas/anatomia & histologia , Eritema/complicações , Diagnóstico Diferencial , Descanso , Analgésicos/uso terapêutico , Eczema Disidrótico/complicações , Eczema Disidrótico/diagnóstico , Sudorese , Traumatismos do Pé/complicações
15.
Allergol. immunopatol ; 43(6): 571-578, nov-dic. 2015. ilus, tab, graf
Artigo em Inglês | IBECS | ID: ibc-145503

RESUMO

BACKGROUND: Drug hypersensitivity reactions (DHR) are common in the paediatric population, representing a public health problem. Recent studies have confirmed that the frequency of drug allergy is overestimated by both parents and physicians. The aim of this study is to determine the prevalence and risk factors of actual drug allergies in children admitted to a tertiary referral allergy centre. METHODS: Medical records covering the period of 2005-2010 of children with a history of DHR were reviewed. Demographic features of the patients and results of skin and drug provocation tests were noted. The European Network for Drug Allergy (ENDA) questionnaire was filled by using medical records and making phone calls with parents. RESULTS: Ninety-six patients with 140 DHRs were evaluated. Seventeen children had confirmed drug allergy by positive skin tests (n = 11) and drug provocation tests (n = 5). One patient underwent severe anaphylaxis and subsequent cardiac arrest during infusion of the drug, and therefore diagnostic tests were not performed. Actual drug allergy was more frequent in children with chronic diseases (58.8% vs. 26.5%,p = 0.018) and histories of anaphylaxis during DHR (58.8% vs. 24%, p = 0.001). The patients' history of anaphylaxis [OR: 5.789, 95%CI: 1.880-17.554, p = 0.002], sweating [OR: 7.8, 95%CI: 1.041-58.443,p = 0.046] and dyspnoea [OR: 5.230, 95%CI: 1.836-14.894, p = 0.002] during suspicious DHRs increased the risk for actual drug allergy. CONCLUSION: Actual drug allergy was determined in 17.7% of the patients with a suspicious DHR. Having a history of anaphylaxis during suspected drug reactions as well as symptoms of sweating and dyspnoea increased the risk for actual drug allergy


No disponible


Assuntos
Humanos , Masculino , Feminino , Recém-Nascido , Criança , Criança , Hipersensibilidade a Drogas/epidemiologia , Anafilaxia/epidemiologia , Alérgenos/administração & dosagem , beta-Lactamas/administração & dosagem , Hipersensibilidade a Drogas/diagnóstico , Anafilaxia/diagnóstico , Prevalência , Fatores de Risco , Alérgenos/efeitos adversos , Dispneia , Testes Cutâneos , Sudorese , beta-Lactamas/efeitos adversos
SELEÇÃO DE REFERÊNCIAS
DETALHE DA PESQUISA
...