Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 20 de 555
Filtrar
Mais filtros

Intervalo de ano de publicação
1.
Epidemiol Mikrobiol Imunol ; 69(3): 128-133, 2020.
Artigo em Inglês | MEDLINE | ID: mdl-33086854

RESUMO

Úvod: Biomarkery jsou u septických pacientů využívány jak k diagnostice sepse, tak k antibiotickému stewardshipu. Sepse vyvolaná gramnegativními bakteriemi mívá odlišné charakteristiky, především vysoký prokalcitonin vs C-reaktivní protein v porovnání se sepsí vyvolanou grampozitivními bakteriemi. Avšak jednotlivá infekční agens, především Streptococcus pyogenes, nemusí do tohoto schématu zapadat, což může vest k nesprávné iniciální volbě antibiotika. Metody: Retrospektivní analýza biomarkerů, iniciální volby antibiotické léčby a výsledků léčby u pacientů se sepsí vyvolanou S. pyogenes, Escherichia coli a Staphylococcus aureus. Hodnoty biomarkerů byly porovnány pomocí Kruskal-Wallis testu s následným Dunn post-Hoc testem s prahem p < 0,05. Výsledky: Hodnoty prokalcitoninu byly nejvyšší u sepse vyvolané S. pyogenes (12,51 ng/ml, IQR: 6,26-48,38 ng/ml) oproti sepsi vyvolaná E. coli (4,30 ng/ml, IQR: 1,50-10,00 ng/ml, p < 0,001) a S. aureus (0,75 ng/ml, QR: 0,34-1,62 ng/ml, p < 0,001). Poměr neutrofilů a lymfocytů vykazoval stejné charakteristiky jako prokalcitonin. Správná iniciální antibiotická léčba byla v souboru S. pyogenes 11,29 % v porovnání s 99,3 % a 100 % u S. aureus a E. coli skupin. Závěr: Oproti předchozím studiím byly v našem souboru pozorovány nejvyšší hodnoty prokalcitoninu u pacientů se sepsí vyvolanou S. pyogenes spíše než gramnegativními bakteriemi. Vysoké hodnoty prokalcitoninu imitující gramnegativní zánětlivou odpověď přispěli k ovlivnění výběru iniciální antibiotické léčby (bez znalosti původce), což mohlo vést k vyšší mortalitě u této skupiny pacientů. Proto doporučujeme přehodnocení významu prokalcitoninu v diagnostice sepse pro zlepšení přežití i kvality života pacientů.


Assuntos
Antibacterianos/uso terapêutico , Sepse/tratamento farmacológico , Infecções Estreptocócicas/tratamento farmacológico , Streptococcus pyogenes , Biomarcadores , Escherichia coli , Staphylococcus aureus
2.
J Pediatr (Rio J) ; 96 Suppl 1: 80-86, 2020.
Artigo em Inglês | MEDLINE | ID: mdl-31747556

RESUMO

OBJECTIVES: To present current evidence on the etiology, risk factors, diagnosis, and management of early and late neonatal sepsis. SOURCE OF DATA: Non-systematic review of the Medline (PubMed), Scopus, Web of Science, Cochrane, and Google Scholar databases regarding the following terms: neonatal sepsis, early neonatal sepsis, late neonatal sepsis, empirical antibiotic therapy, sepsis calculator, vancomycin, newborn, preterm newborn. DATA SYNTHESIS: Neonatal sepsis is a frequent cause of neonatal morbidity and mortality. Its diagnosis is difficult. Continuous observation of the patient is critical to diagnostic suspicion. When neonatal sepsis is suspected, bacteriological tests should be collected. Vancomycin should not be routinely using in the empirical antibiotic regimen in late neonatal sepsis, and the main protective mechanisms against neonatal sepsis are handwashing and the use of breast milk. CONCLUSIONS: Newborns constitute a group that is more vulnerable to sepsis. Knowledge of risk factors and etiological agents allows a better approach to the newborn with sepsis.


Assuntos
Sepse Neonatal , Antibacterianos/uso terapêutico , Feminino , Humanos , Recém-Nascido , Sepse Neonatal/diagnóstico , Sepse Neonatal/tratamento farmacológico , Sepse Neonatal/etiologia , Vancomicina
3.
J Pediatr (Rio J) ; 96 Suppl 1: 87-98, 2020.
Artigo em Inglês | MEDLINE | ID: mdl-31843507

RESUMO

OBJECTIVE: Review the main aspects of the definition, diagnosis, and management of pediatric patients with sepsis and septic shock. SOURCE OF DATA: A search was carried out in the MEDLINE and Embase databases. The articles were chosen according to the authors' interest, prioritizing those published in the last five years. SYNTHESIS OF DATA: Sepsis remains a major cause of mortality in pediatric patients. The variability of clinical presentations makes it difficult to attain a precise definition in pediatrics. Airway stabilization with adequate oxygenation and ventilation if necessary, initial volume resuscitation, antibiotic administration, and cardiovascular support are the basis of sepsis treatment. In resource-poor settings, attention should be paid to the risks of fluid overload when administrating fluids. Administration of vasoactive drugs such as epinephrine or norepinephrine is necessary in the absence of volume response within the first hour. Follow-up of shock treatment should adhere to targets such as restoring vital and clinical signs of shock and controlling the focus of infection. A multimodal evaluation with bedside ultrasound for management after the first hours is recommended. In refractory shock, attention should be given to situations such as cardiac tamponade, hypothyroidism, adrenal insufficiency, abdominal catastrophe, and focus of uncontrolled infection. CONCLUSIONS: The implementation of protocols and advanced technologies have reduced sepsis mortality. In resource-poor settings, good practices such as early sepsis identification, antibiotic administration, and careful fluid infusion are the cornerstones of sepsis management.


Assuntos
Choque Séptico , Antibacterianos/uso terapêutico , Criança , Hidratação , Humanos , Pediatria , Ressuscitação , Choque Séptico/diagnóstico , Choque Séptico/terapia
4.
J Pediatr (Rio J) ; 96(5): 660-665, 2020.
Artigo em Inglês | MEDLINE | ID: mdl-31580846

RESUMO

OBJECTIVES: This study aimed to evaluate the predictive validity of the day-1 PELOD-2 and day-1 "quick" PELOD-2 (qPELOD-2) scores for in-hospital mortality in children with sepsis in a pediatric intensive care unit (PICU) of a developing country. METHODS: The data of 516 children diagnosed as sepsis were retrospectively analyzed. The children were divided into survival group and non-survival group, according to the clinical outcome 28 days after admission. Day-1 PELOD-2, day-1 qPELOD-2, pediatric SOFA (pSOFA), and P-MODS were collected and scored. Receiver operating characteristic (ROC) curves were plotted, and the efficiency of the day-1 PELOD-2, day-1 qPELOD-2 score, pSOFA, and P-MODS for predicting death were evaluated by the area under the ROC curve (AUC). RESULTS: The day-1 PELOD-2 score, day-1 qPELOD-2 score, pSOFA, and P-MODS in the non-survivor group were significantly higher than those in the survivor group. ROC curve analysis showed that the AUCs of the day-1 PELOD-2 score, day-1 qPELOD-2 score, pSOFA, and P-MODS for predicting the prognosis of children with sepsis in the PICU were 0.916, 0.802, 0.937, and 0.761, respectively (all p < 0.05). CONCLUSIONS: Both the day-1 PELOD-2 score and day-1 qPELOD-2 score were effective and able to assess the prognosis of children with sepsis in a PICU of a developing country. Additionally, the day-1 PELOD-2 score was superior to the day-1 qPELOD-2 score. Further studies are needed to verify the usefulness of the day-1 qPELOD-2 score, particularly outside of the PICU.


Assuntos
Unidades de Terapia Intensiva Pediátrica , Sepse , Criança , Mortalidade Hospitalar , Humanos , Prognóstico , Curva ROC , Estudos Retrospectivos , Sepse/diagnóstico
5.
Braz J Anesthesiol ; 69(6): 605-621, 2019.
Artigo em Português | MEDLINE | ID: mdl-31826803

RESUMO

Although increasing evidence supports the monitoring of peripheral perfusion in septic patients, no systematic review has been undertaken to explore the strength of association between poor perfusion assessed in microcirculation of peripheral tissues and mortality. A search of the most important databases was carried out to find articles published until February 2018 that met the criteria of this study using different keywords: sepsis, mortality, prognosis, microcirculation and peripheral perfusion. The inclusion criteria were studies that assessed association between peripheral perfusion/microcirculation and mortality in sepsis. The exclusion criteria adopted were: review articles, animal/pre-clinical studies, meta-analyzes, abstracts, annals of congress, editorials, letters, case-reports, duplicate and articles that did not present abstracts and/or had no text. In the 26 articles were chosen in which 2465 patients with sepsis were evaluated using at least one recognized method for monitoring peripheral perfusion. The review demonstrated a heterogeneous critically ill group with a mortality-rate between 3% and 71% (median=37% [28%-43%]). The most commonly used methods for measurement were Near-Infrared Spectroscopy (NIRS) (7 articles) and Sidestream Dark-Field (SDF) imaging (5 articles). The vascular bed most studied was the sublingual/buccal microcirculation (8 articles), followed by fingertip (4 articles). The majority of the studies (23 articles) demonstrated a clear relationship between poor peripheral perfusion and mortality. In conclusion, the diagnosis of hypoperfusion/microcirculatory abnormalities in peripheral non-vital organs was associated with increased mortality. However, additional studies must be undertaken to verify if this association can be considered a marker of the gravity or a trigger factor for organ failure in sepsis.


Assuntos
Estado Terminal/mortalidade , Microcirculação/fisiologia , Sepse/fisiopatologia , Humanos , Índice de Perfusão , Prognóstico , Sepse/mortalidade
6.
Rev. Col. Bras. Cir ; 51: e20243595, 2024. tab, graf
Artigo em Inglês | LILACS-Express | LILACS | ID: biblio-1559010

RESUMO

ABSTRACT Introduction: severe abdominal sepsis, accompained by diffuse peritonitis, poses a significant challenge for most surgeons. It often requires repetitive surgical interventions, leading to complications and resulting in high morbidity and mortality rates. The open abdomen technique, facilitated by applying a negative-pressure wound therapy (NPWT), reduces the duration of the initial surgical procedure, minimizes the accumulation of secretions and inflammatory mediators in the abdominal cavity and lowers the risk of abdominal compartment syndrome and its associated complications. Another approach is primary closure of the abdominal aponeurosis, which involves suturing the layers of the abdominal wall. Methods: the objective of this study is to conduct a survival analysis comparing the treatment of severe abdominal sepsis using open abdomen technique versus primary closure after laparotomy in a public hospital in the South of Brazil. We utilized data extracted from electronic medical records to perform both descriptive and survival analysis, employing the Kaplan-Meier curve and a log-rank test. Results: the study sample encompassed 75 laparotomies conducted over a span of 5 years, with 40 cases employing NPWT and 35 cases utilizing primary closure. The overall mortality rate observed was 55%. Notably, survival rates did not exhibit statistical significance when comparing the two methods, even after stratifying the data into separate analysis groups for each technique. Conclusion: recent publications on this subject have reported some favorable outcomes associated with the open abdomen technique underscoring the pressing need for a standardized approach to managing patients with severe, complicated abdominal sepsis.


RESUMO Introdução: a sepse abdominal grave, com peritonite difusa, é um grande desafio para o cirurgião geral, sendo muito frequente as reintervenções cirúrgicas e complicações desta doença, que apresenta morbimortalidade elevada. A proposta do abdome aberto, aplicando-se a terapia por pressão negativa (TPN), reduz o tempo operatório da primeira abordagem cirúrgica, reduz o acúmulo de secreções e mediadores inflamatórios no sítio abdominal, diminui a possibilidade de síndrome compartimental abdominal e suas complicações. A outra técnica é a síntese primária, quando é optado por fechar a parede por completo. Métodos: o objetivo do estudo foi realizar uma análise de sobrevivência comparando os tratamentos de sepse intra-abdominal severa com Abdome Aberto e Fechado após laparotomia em um hospital universitário no sul do Brasil. As variáveis foram obtidas a partir de prontuários eletrônicos de pacientes submetidos à intervenção cirúrgica e realizou-se uma análise descritiva e de sobrevivência usando a curva de Kaplan-Meier e o teste de log-rank. Resultados: a amostra incluiu 75 laparotomias em 5 anos (40 TPN e 35 sínteses primárias), com mortalidade de 55%. A sobrevida entre os métodos de fechamento não demonstrou significância estatística, mesmo após a divisão em um grupo de análise de cada técnica. Conclusão: recentes publicações destacam resultados favoráveis do abdome aberto, enfatizando a necessidade urgente de uma sistematização na assistência de pacientes com sepse abdominal complicada grave.

7.
Acta Paul. Enferm. (Online) ; 37: eAPE00512, 2024. tab, graf
Artigo em Português | LILACS-Express | LILACS, BDENF - enfermagem (Brasil) | ID: biblio-1533322

RESUMO

Resumo Objetivo Mapear as evidências disponíveis sobre as ações do óxido nítrico na fisiopatologia da sepse e sua relação com a gravidade de pacientes sépticos. Método Revisão de escopo de acordo com a metodologia do Joanna Briggs Institute. Realizou-se busca por estudos que evidenciaram as ações do óxido nítrico na sepse e se o seu aumento está associado à gravidade de pacientes sépticos. Dois revisores independentes fizeram o mapeamento das informações utilizando um instrumento de extração de dados previamente elaborado. Os dados foram analisados quanto à sua relevância, sendo posteriormente extraídos e sintetizados. Resultados De 1342 estudos, 11 foram incluídos na revisão. O primeiro foi publicado em 2017 e o último, em 2022. A maioria foi desenvolvida nos Estados Unidos, na China e na Alemanha. Os estudos apresentaram informações referentes as ações do óxido nítrico, sintetizando sua biodisponibilidade e os inibidores endógenos relacionados a sua produção, além de abordarem a relação do óxido nítrico com a gravidade da sepse. Conclusão A produção de óxido nítrico fisiológico durante a sepse atua como protetor vascular, principalmente na microcirculação, porém, em altas concentrações, contribui para a disfunção vascular, que subverte a fisiologia da regulação da pressão arterial, causando profunda vasodilatação e hipotensão refratária e aumentando a gravidade de pacientes sépticos.


Resumen Objetivo Mapear las evidencias disponibles sobre las acciones del óxido nítrico en la fisiopatología de la sepsis y su relación con la gravedad de pacientes sépticos. Métodos Revisión de alcance de acuerdo con la metodología del Joanna Briggs Institute. Se realizó una búsqueda de estudios que evidenciaron las acciones del óxido nítrico en la sepsis y si su aumento estaba asociado a la gravedad de pacientes sépticos. Dos revisores independientes hicieron el mapeo de la información utilizando un instrumento de extracción de datos previamente elaborado. Los datos se analizaron respecto a su relevancia, para luego extraerlos y sintetizarlos. Resultados De 1342 estudios, se incluyeron 11 en la revisión. El primero fue publicado en 2017 y el último en 2022. La mayoría se realizó en Estados Unidos, China y Alemania. Los estudios presentaron información referente a las acciones del óxido nítrico, sintetizando su biodisponibilidad y los inhibidores endógenos relacionados con su producción, además de abordar la relación del óxido nítrico con la gravedad de la sepsis. Conclusión La producción de óxido nítrico fisiológico durante la sepsis actúa como protector vascular, principalmente en la microcirculación. Sin embargo, en altas concentraciones, contribuye a la disfunción vascular, que subvierte la fisiología de la regulación de la presión arterial, causa una profunda vasodilatación e hipotensión refractaria y aumenta la gravedad de pacientes sépticos. Registro da revisão de escopo no Open Science Framework: https://doi.org/10.17605/OSF.IO/MXDK2


Abstract Objective Map the available evidence on the actions of nitric oxide in the pathophysiology of sepsis and its relationship with the severity of sepsis in patients. Method Scoping review following the Joanna Briggs Institute methodology. A search was carried out for studies that highlighted the actions of nitric oxide in sepsis, informing whether its increase is associated with the severity of sepsis in patients. Two independent reviewers mapped the information using a previously designed data extraction instrument. The data was analyzed for its relevance and then extracted and synthesized. Results Eleven of 1342 studies were included in the review. The first of them was published in 2017 and the last in 2022. Most of them were developed in the USA, China, and Germany. Studies have reported the actions and bioavailability of nitric oxide and endogenous inhibitors related to its production, and related nitric oxide to the severity of sepsis. Conclusion The physiological production of nitric oxide during sepsis acts as a vascular protector, mainly in the microcirculation but contributes to vascular dysfunction in high concentrations, subverting the regulation of blood pressure, causing deep vasodilation and refractory hypotension, and increasing the severity of sepsis in patients. Registration of the scoping review in the Open Science Framework: https://doi.org/10.17605/OSF.IO/MXDK2

8.
Braz J Anesthesiol ; 69(6): 622-625, 2019.
Artigo em Português | MEDLINE | ID: mdl-31784196

RESUMO

BACKGROUND: Sepsis is a life-threatening organ dysfunction with non-specific clinical features that can mimic other clinical conditions with hyper metabolic state such as malignant hyperthermia. Perioperatively anesthesia providers come across such scenarios, which are extremely challenging with the need for urgent intervention. OBJECTIVE: To illustrate the need for early intervention and consultation for added assistance to approach and rule out malignant hyperthermia and other possible causes during such a scenario. CASE REPORT: A 63-year-old male underwent an uneventful elective flexible cystoscopy and transrectal ultrasound-guided prostate biopsy. Postoperatively he developed symptoms raising suspicion for malignant hyperthermia. Immediately malignant hyperthermia protocol was initiated that included administration of dantrolene and consultation of malignant hyperthermia association hotline along with other diagnostic and interventional management aimed at patient optimization. While early administration of dantrolene helped in hemodynamically stabilizing the patient, the consultation with other providers and malignant hyperthermia association hotline along with repeated examinations and lab works helped in ruling out malignant hyperthermia as the possible diagnosis. The patient later recovered in the intensive care unit where he was treated for the bacteremia that grew in his blood cultures. CONCLUSIONS: Sepsis shares clinical symptoms that mimic malignant hyperthermia. While sepsis rapidly progresses to secondary injuries, malignant hyperthermia is life threatening. Providing ideal care requires good clinical judgment and a high level of suspicion where timely and appropriate care such as early administration of dantrolene and consultation of malignant hyperthermia association hotline for added assistance can influence positive outcomes.


Assuntos
Hipertermia Maligna/diagnóstico , Complicações Pós-Operatórias/diagnóstico , Sepse/diagnóstico , Doença Aguda , Cistoscopia/métodos , Dantroleno/administração & dosagem , Humanos , Biópsia Guiada por Imagem/métodos , Masculino , Hipertermia Maligna/fisiopatologia , Pessoa de Meia-Idade , Complicações Pós-Operatórias/fisiopatologia , Complicações Pós-Operatórias/terapia , Sepse/fisiopatologia , Sepse/terapia , Fatores de Tempo
9.
Texto & contexto enferm ; 33: e20230208, 2024. tab, graf
Artigo em Inglês | LILACS-Express | LILACS, BDENF - enfermagem (Brasil) | ID: biblio-1560579

RESUMO

ABSTRACT Objective: to describe scientific evidence on good practices for peripheral arterial catheter management. Method: this is an integrative review, carried out through a search in the Latin American and Caribbean Literature in Health Sciences, Virtual Health Nursing Library, National Library of Medicine, Cochrane Library, Cumulative Index to Nursing & Allied Health, Excerpta Medica dataBASE, SciVerse Scopus TopCited and Web of Science databases in March 2021. Articles in Portuguese, English and Spanish, without time limits in the search, were included. Results: forty-nine articles were found. At insertion, measures involved hand hygiene, skin preparation, no-touch technique, aseptic technique and protective barrier, sterile components and transducers, peripheral arterial catheter insertion, insertion attempts, ultrasound and comfort measure use. During maintenance, issues regarding insertion site, invasive blood pressure circuit, connectors, dressing and stabilization were identified, and, during removal, aspects such as local and systemic complications after peripheral arterial catheter removal. Conclusion: the study provides crucial information for the effective management of peripheral arterial catheters, contributing to the reduction of complications and improvement of clinical results. By updating their practices, healthcare professionals can ensure greater safety and well-being for patients, always seeking to provide excellent care.


RESUMEN Objetivo: describir la evidencia científica sobre buenas prácticas para el manejo de catéteres arteriales periféricos. Método: revisión integradora, realizada a través de una búsqueda en las bases de datos Literatura Latinoamericana y del Caribe en Ciencias de la Salud, Biblioteca Virtual en Enfermería en Salud, National Library of Medicine, Cochrane Library, Cumulative Index to Nursing & Allied Health, Excerpta Medica dataBASE, SciVerse Scopus TopCited y Web of Science en marzo de 2021. Se incluyeron artículos en portugués, inglés y español, sin límite de tiempo en la búsqueda. Resultados: se encontraron 49 artículos. En la inserción, las medidas incluyeron higiene de manos, preparación de la piel, técnica de no contacto, técnica aséptica y barrera protectora, componentes y transductores estériles, Inserción de catéter arterial periférico, intentos de inserción, uso de ultrasonido y medidas de comodidad. Durante el mantenimiento se identificaron problemas relacionados con el sitio de inserción, circuito de presión arterial invasiva, conectores, vendaje y estabilización y, durante el retiro, aspectos como complicaciones locales y sistémicas, luego del retiro del catéter arterial periférico. Conclusión: el estudio proporciona información crucial para el manejo eficaz de los catéteres arteriales periféricos, contribuyendo a la reducción de complicaciones y mejora de los resultados clínicos. Al actualizar sus prácticas, los profesionales de la salud pueden garantizar una mayor seguridad y bienestar a los pacientes, buscando siempre brindar una excelente atención.


RESUMO Objetivo: descrever as evidências científicas sobre as boas práticas para o manejo de cateter arterial periférico. Método: revisão integrativa, realizada por meio de busca nas bases de dados Literatura Latino-Americana e do Caribe em Ciências da Saúde, Biblioteca Virtual em Saúde Enfermagem, National Library of Medicine, Cochrane Library, Cumulative Index to Nursing & Allied Health, Excerpta Medica dataBASE, SciVerse Scopus TopCited e Web of Science em março de 2021. Foram incluídos artigos em português, inglês e espanhol, sem delimitação de tempo na busca. Resultados: foram encontrados 49 artigos. Na inserção, as medidas envolveram higienização das mãos, preparo da pele, técnica no touch, técnica asséptica e barreira de proteção, componentes estéreis e transdutores, inserção do cateter arterial periférico, tentativas de inserção, uso do ultrassom e medidas de conforto. Na manutenção, questões sobre o sítio de inserção, circuito da pressão arterial invasiva, conectores, curativo e estabilização foram identificadas e, na retirada, aspectos como complicações locais e sistêmicas, após retirada do cateter arterial periférico. Conclusão: o estudo fornece informações cruciais para o eficaz manejo do cateter arterial periférico, contribuindo para a redução de complicações e aprimoramento dos resultados clínicos. Ao atualizar suas práticas, os profissionais de saúde podem assegurar maior segurança e bem-estar aos pacientes, buscando sempre oferecer um atendimento de excelência.

10.
Rev. bras. epidemiol ; 27: e240013, 2024. tab, graf
Artigo em Inglês | LILACS-Express | LILACS | ID: biblio-1550765

RESUMO

ABSTRACT Objective: To assess early-onset sepsis as a risk factor of peri-intraventricular hemorrhage in premature infants born at less than or equal to 34 weeks' gestation and admitted to a neonatal intensive care unit (NICU). Methods: This retrospective cohort study included premature patients born at less than or equal to 34 weeks' gestation who were admitted to the NICU of a tertiary hospital in southern Brazil, and born from January 2017 to July 2021. Data were collected from patients' medical records. Early-onset sepsis was measured according to the presence or absence of diagnosis within the first 72 hours of life, whereas the outcome, peri-intraventricular hemorrhage, was described as the presence or absence of hemorrhage, regardless of its grade. Results: Hazard ratios were calculated using Cox regression models. A total of 487 patients were included in the study, of which 169 (34.7%) had some degree of peri-intraventricular hemorrhage. Early-onset sepsis was present in 41.6% of the cases of peri-intraventricular hemorrhage, which revealed a significant association between these variables, with increased risk of the outcome in the presence of sepsis. In the final multivariate model, the hazard ratio for early-onset sepsis was 1.52 (95% confidence interval 1.01-2.27). Conclusion: Early-onset sepsis and the use of surfactants showed to increase the occurrence of the outcome in premature children born at less than or equal to 34 weeks' gestation. Meanwhile, factors such as antenatal corticosteroids and gestational age closer to 34 weeks' gestations were found to reduce the risk of peri-intraventricular hemorrhage.


RESUMO Objetivo: O objetivo do presente trabalho foi avaliar a sepse precoce como fator de risco para hemorragia peri-intraventricular (HPIV) em prematuros com 34 semanas ou menos, admitidos em Unidade de Terapia Intensiva (UTI) Neonatal. Métodos: Este estudo de coorte retrospectivo incluiu pacientes prematuros com 34 semanas ou menos, que receberam alta da UTI Neonatal de hospital terciário, no sul do Brasil, nascidos no período de janeiro de 2017 a julho de 2021. Os dados foram coletados por meio dos prontuários desses pacientes. A sepse precoce foi mensurada conforme a presença ou a ausência do diagnóstico nas primeiras 72 horas de vida. Já o desfecho, hemorragia peri-intraventricular, foi descrito conforme a presença ou ausência da hemorragia, independentemente do grau. Resultados: Hazard ratios (HR) foram calculados por meio de modelos de regressão de Cox. Foram incluídos no estudo 487 pacientes. Destes, 169 (34,7%) apresentaram algum grau de hemorragia peri-intraventricular. A sepse precoce esteve presente em 41,6% dos casos de hemorragia peri-intraventricular e apresentou associação significativa, elevando o risco do desfecho quando presente. No modelo multivariável final, o HR para a sepse precoce foi de 1,52 (intervalo de confiança de 95% — IC95% 1,01-2,27). Conclusão: Sepse precoce e uso de surfactante demonstraram aumentar a ocorrência do desfecho em crianças prematuras até 34 semanas, enquanto fatores como corticoide antenatal e idades gestacionais mais próximas a 34 semanas mostraram reduzir o risco de ocorrência hemorragia peri-intraventricular.

11.
Rev. Bras. Saúde Mater. Infant. (Online) ; 24: e20230168, 2024. tab, graf
Artigo em Inglês | LILACS, BVSAM | ID: biblio-1558983

RESUMO

Abstract Objectives: to evaluate the association between the time to initiate the first skin-to-skin contact (SSC) and the daily practice time with the rates of late-onset sepsis in newborns ≤1,800g. Methods: a multicentric cohort study was carried out at the neonatal units located in three Brazilian geographic regions. The SSC time was recorded in individual files by the hospital staff and the newborn's parents. Maternal and neonatal data were obtained from medical records and through questionnaires applied to the mothers. Data analysis was carried out using a tree algorithm classification, which divided the data set into mutually exclusive subsets that best described the variable response. Results: 405 newborns participated in the study, with an average of 31.3 ± 2.7 weeks and 1,412g (QR=1,164-1,605g) as a median birth weight. The first SSC was carried out within 137 hours of life (≤5.7 days) was associated with a lower rate of late sepsis (p=0.02) for newborns who underwent daily SSC of 112.5 to 174.7 min/day (1.9 to 2.9h/day), with a reduction in the sepsis rate from 39.3% to 27.5%. Furthermore, the duration of SSC >174.7min/day (>2.9h/day) was relevant (p<0.001) for newborns who weighed >1,344g, with a reduction in this rate from 24.1% to 6%. Conclusions: SSP has been proven to be significant in reducing late-onset sepsis rates in preterm newborns, especially when carried out in a timely manner (≤5.7 days) and prolonged (>2.9h/day).


Resumo Objetivos: avaliar a associação entre o tempo para iniciar o primeiro contato pele a pele (CPP) e o tempo diário praticado com a taxa de sepse tardia em recém-nascidos ≤1.800g. Métodos: coorte multicêntrica realizada em unidades neonatais de três regiões geográficas brasileiras. O CPP foi registrado em ficha individual pela equipe e pais do recém-nascido. Dados maternos e neonatais foram obtidos por questionários aplicados às mães e em prontuários médicos. A análise dos dados foi realizada por algoritmo da árvore de classificação, que dividiu o conjunto de dados em subconjuntos mutuamente exclusivos que melhor descreveram a variável resposta. Resultados: 405 recém-nascidos participaram do estudo, com média de 31,3±2,7 semanas de idade gestacional e mediana de peso ao nascer 1.412g (IQ=1.164-1.605g). Realizar o primeiro CPP com até 137h de vida (≤5,7 dias) foi associado a menor taxa de sepse tardia (p=0,02) para recém-nascidos que fizeram CPP diário de 112,5 a 174,7 min/dia (1,9 a 2,9h/dia), com redução na taxa de sepse (39,3% para 27,5%). Além disso, a duração do CPP>174,7min/dia (>2,9h/dia) foi relevante (p<0,001) para os recém-nascidos >1.344g, com redução nesse desfecho (21,1% para 6%). Conclusões: o CPP mostrou-se importante para redução das taxas de sepse tardia em recém-nascidos pré-termo, especialmente quando realizado de forma oportuna (≤5,7 dias) e prolongada (>2,9h/dia).


Assuntos
Humanos , Recém-Nascido , Recém-Nascido de Baixo Peso , Recém-Nascido Prematuro , Unidades de Terapia Intensiva Neonatal , Método Canguru , Sepse Neonatal/diagnóstico , Brasil , Fatores de Risco , Estudos de Coortes
12.
Rev. latinoam. enferm. (Online) ; 32: e4236, 2024. tab
Artigo em Inglês | LILACS-Express | LILACS, BDENF - enfermagem (Brasil) | ID: biblio-1569971

RESUMO

Objective: to investigate the association between central line-associated bloodstream infections and clinical and care variables of intensive care unit patients with COVID-19 hospitalized at a reference public health institution. Method: a case-control study. Results: the study sample consisted of 70 patients diagnosed with central line-associated bloodstream infections (case group) and 70 non-infected patients (control group). Most patients were male, with mean age of 57.93±13.93 years old and provided with a double lumen catheter. Median time of central line-associated bloodstream infections onset was 11 (8-18) days. Longer time on mechanical ventilation ( P =0.014; OR: 1.79; 95% CI: 0.91-3.51) and prone position ( P =0.017; OR: 2.41; 95% CI: 1.22-4.81) were associated with central line-associated bloodstream infections onset. Conclusion: longer time on invasive mechanical ventilation and prone position contributed to central line-associated bloodstream infections onset in COVID-19 patients.


Objetivo: investigar la asociación entre infecciones de la circulación sanguínea relacionadas con catéter venoso central y variables clínicas y asistenciales de pacientes con COVID-19 ingresados en la unidad de cuidados intensivos de una institución pública de salud de referencia. Método: un estudio caso-control. Resultados: la muestra del estudio estuvo compuesta por 70 pacientes con diagnóstico de infección de la circulación sanguínea relacionada con catéter venoso central (grupo caso) y 70 pacientes no infectados (grupo control). La mayoría de los pacientes eran del sexo masculino, con edad media de 57,93±13,93 años y provistos de catéter de doble luz. El tiempo medio de aparición de las infecciones del torrente sanguíneo asociadas a catéter venoso central fue de 11 (8-18) días. Un mayor tiempo en ventilación mecánica ( P =0,014; RP: 1,79; IC 95%: 0,91-3,51) y en posición de decúbito prono ( P =0,017; RP: 2,41; IC del 95 %: 1,22-4,81) se asociaron con la aparición de infecciones de la circulación sanguínea relacionadas con catéter venoso central. Conclusión: un tiempo más prolongado con ventilación mecánica invasiva y posición de decúbito prono contribuyeron a la aparición de infecciones de la circulación sanguínea relacionadas con catéter venoso central en pacientes con COVID-19.


Objetivo: investigar a associação entre infecção primária de corrente sanguínea relacionada a cateter venoso central e variáveis clínicas e assistenciais de pacientes com COVID-19 internados na unidade de terapia intensiva de uma instituição pública de saúde de referência. Método: estudo caso-controle. Resultados: o estudo foi composto por 70 pacientes com diagnóstico de infecção primária de corrente sanguínea relacionada a cateter venoso central (grupo caso) e 70 pacientes sem infecção (grupo controle). Pacientes predominantemente do sexo masculino, média de idade de 57,93±13,93 anos e portadores de cateter de duplo lúmen. A mediana de tempo de ocorrência das infecções primárias de corrente sanguínea relacionadas a cateter venoso central foi de 11 (8-18) dias. Maior tempo em ventilação mecânica ( P =0,014; RP: 1,79; IC 95%: 0,91-3,51) e posição prona ( P =0,017; RP: 2,41; IC 95%: 1,22-4,81) foram associados à ocorrência de infecções primárias de corrente sanguínea relacionadas a cateter venoso central. Conclusão: maior tempo em ventilação mecânica invasiva e posição prona contribuíram para a ocorrência de infecções primárias de corrente sanguínea relacionadas a cateter venoso central em pacientes com COVID-19.

13.
Saúde Redes ; 9(2): 14, jun. 2023.
Artigo em Português | LILACS-Express | LILACS | ID: biblio-1444305

RESUMO

A Educação Permanente em Saúde é caracterizada pela inserção dos sujeitos no processo de aprendizagem, tornando a formação dos profissionais de saúde um processo importante na qualidade do cuidado e na segurança do paciente. Uma das maiores demandas das unidades de Pronto Atendimento é o tratamento por infecções bacterianas que atinge tanto o público mais idoso quanto o mais jovem, sendo esse espaço um local propício para o desenvolvimento de estratégias que visem melhorar a identificação precoce e realizar o acompanhamento necessário desses casos. O presente artigo tem como objetivo relatar a experiência de discentes do Programa de Educação para o Trabalho em Saúde da Universidade Federal do Oeste da Bahia e da Secretaria Municipal de Saúde em uma Unidade de Pronto Atendimento, durante o período de julho a dezembro de 2022, de forma a colaborar na construção da gestão do cuidado de Sepse. Discentes dos cursos de Ciências Biológicas, Farmácia, Medicina e Nutrição tiveram a oportunidade de auxiliar nas quatro fases pertencentes ao Protocolo Sepse: Reconhecimento, Ressuscitação, Reavaliação e Referenciamento. Ao final, foram realizados oficinas, treinamentos e produção de materiais que auxiliaram a equipe profissional da pronto atendimento e do Programa Melhor em Casa na prevenção do quadro de Sepse, assim como identificação e tratamento precoce dos casos existentes. O envolvimento dos estudantes colaborou na gestão do cuidado dos casos de sepse no município ao integrar protocolos pautados cientificamente em práticas atualizadas e oportunizar a ampliação dos saberes e rotinas profissionais a partir da Educação Permanente em Saúde.

14.
HU rev ; 4920230000.
Artigo em Português | LILACS-Express | LILACS | ID: biblio-1562257

RESUMO

Introdução: A infecção da corrente sanguínea (ICS) por leveduras, tem como principal gênero a Candida. As principais espécies que causam a candidemia no Brasil são Candida albicans, Candida parapsilosis e Candida tropicalis, sendo a C. albicans a mais prevalente. Todavia, nas últimas décadas tem aumentado a prevalência de espécies de Candidanão albicans (CNA) e principalmente a emergência de Candida auris, que possuem mecanismos de resistência aos antifúngicos mais usados, caracterizando um cenário de preocupação mundial. Objetivo: Avaliar a prevalência de candidemia e das principais espécies de Candida spp. isoladas de amostras de hemocultura e sua distribuição por setores de internação de um hospital de ensino. Material e Métodos: Trata-se de um estudo observacional e retrospectivo, em que foram analisadas, através de bancos de dados, hemoculturas positivas para Candida spp. de pacientes internados em um hospital de ensino da cidade de Juiz de Fora, Minas Gerais, no período de janeiro de 2021 a dezembro de 2022. Resultados: Foram analisadas 3.262 hemoculturas, sendo 1.059 (32,46%) positivas. Destas, 1.008 (95,18%) tiveram crescimento bacteriano e 51 (4,82%) tiveram crescimento de Candida spp. divididos em, 20 (39,22%) C. albicans e 31 (60,78%) CNA. Das CNA isolados, 14 foram C. tropicalis (45,16%), 10 C. parapsilosis(32,26%), 3 C. glabrata (9,68%), 2 Candida kefyr (6,45%) e 2 Candida lusitaniae (6,45%). Dos 51 isolados de Candida spp., 25 (49,02%) foram no centro de tratamento intensivo, 11 (21,57%) no bloco cirúrgico e 15 (29,41%) foram nas enfermarias. Conclusão: Candida albicans é a principal espécie relacionada a candidemia em pacientes hospitalizados, porém espécies do grupo CNA têm apresentado elevada prevalência em isolados de hemocultura, principalmente em pacientes de centro de tratamento intensivo.


Introduction: Bloodstream infection (BSI) by yeasts has Candida as its main genus. The main species that cause candidemia in Brazil are Candida albicans, Candida parapsilosis and Candida tropicalis, and C. albicans referred as the most prevalent. However, in recent decades, the prevalence of non-albicans Candida species (NAC) has increased and especially the emergence of Candida auris, which have mechanisms of resistance to the most used antifungals, characterizing a scenario of global concern. Objective: To evaluate the prevalence of candidemia and the main species of Candida spp. isolated from blood culture samples and their distribution by hospitalization sectors of a teaching hospital. Material and Methods: This is an observational and retrospective study, of positive blood cultures for Candida spp. of patients admitted to a teaching hospital in the city of Juiz de Fora, Minas Gerais, from January 2021 to December 2022. Results: Among 3262 blood cultures analyzed, 1059 (32.46%) of which were positive. Of these, 1008 (95.18%) had bacterial growth and 51 (4.82%) had Candida spp. divided into, 20 (39.22%) C. albicans and 31 (60.78%) NAC. Of the NAC isolated, 14 were C. tropicalis (45.16%), 10 C. parapsilosis (32.26%), 3 C. glabrata (9.68%), 2 Candida kefyr (6.45%) and 2 Candida lusitaniae (6.45%). Of the 51 Candida spp. isolates, 25 (49.02%) were in the intensive care unit, 11 (21.57%) in the operating room and 15 (29.41%) were in the wards. Conclusion: Candida albicans is the main species related to candidemia in hospitalized patients, but species from the NAC group have shown high prevalence in blood culture isolates, especially in the intensive care unit patients.

15.
Crit. Care Sci ; 35(2): 217-225, 2023. tab, graf
Artigo em Inglês | LILACS-Express | LILACS | ID: biblio-1448098

RESUMO

ABSTRACT Objective: To analyze the effect of CytoSorb® on mortality, interleukin levels, vasopressor use and adverse events in patients with sepsis. Methods: We searched MEDLINE®, Embase and the Cochrane Library for randomized controlled trials and cohort studies that reported the use of CytoSorb® among septic patients. The primary outcome was mortality, and secondary outcomes included the use of vasopressors, levels of inflammatory markers, predicted versus observed mortality, length of stay in the intensive care unit, and adverse events. Results: We included 6 studies enrolling 413 patients, and assessment for risk of bias indicated variations in study quality from high to moderate. The overall mortality rate was 45%, and no significant effect on mortality was found at 28 - 30 days (RR 0.98 [0.12 - 8.25] for the randomized clinical trial and RR 0.74 [0.49 - 1.13] for cohort studies). We did not perform a metanalysis for other outcomes due to the small number of studies found or the lack of data. Conclusion: Our study found very low certainty evidence, due to imprecision, risk of bias, and heterogeneity, thereby showing no benefit of CytoSorb® use in terms of mortality at 28 - 30 days. We cannot recommend the use of CytoSorb® in septic or septic shock patients outside clinical trials. Further high-quality randomized trials with a common intervention arm are needed to evaluate the influence of CytoSorb® in this population. PROSPERO register: CRD42021262219


RESUMO Objetivo: Analisar o efeito de CytoSorb® na mortalidade, nos níveis de interleucina, no uso de vasopressores e nos eventos adversos em pacientes com sepse. Métodos: Pesquisamos o MEDLINE®, o Embase e a Biblioteca Cochrane em busca de ensaios clínicos randomizados e estudos de coorte que relatassem o uso de CytoSorb® em pacientes com sepse. O desfecho primário foi a mortalidade, e os desfechos secundários incluíram uso de vasopressores, níveis de marcadores inflamatórios, mortalidade prevista versus observada, tempo de internação na unidade de terapia intensiva e eventos adversos. Resultados: Incluímos 6 estudos com 413 pacientes, e a avaliação do risco de viés indicou variações na qualidade do estudo de alta a moderada. A taxa de mortalidade geral foi de 45%, e não foi encontrado efeito significativo na mortalidade entre 28 e 30 dias (risco relativo de 0,98 [0,12 - 8,25] para o ensaio clínico randomizado e de 0,74 [0,49 - 1,13] para estudos de coorte). Não realizamos metanálise para outros desfechos, devido ao pequeno número de estudos encontrados ou à carência de dados. Conclusão: Nosso estudo encontrou evidências de certeza muito baixa, devido à imprecisão, ao risco de viés e à heterogeneidade, demonstrando nenhum benefício no uso de CytoSorb® em termos de mortalidade em 28 a 30 dias. Não podemos recomendar o uso de CytoSorb® em pacientes com sepse ou choque séptico fora dos estudos clínicos. São necessários mais estudos randomizados de alta qualidade com um braço de intervenção comum para avaliar a influência de CytoSorb® nessa população. Registro PROSPERO: CRD42021262219

16.
J Pediatr (Rio J) ; 94(5): 559-565, 2018.
Artigo em Inglês | MEDLINE | ID: mdl-29144965

RESUMO

OBJECTIVES: To study the microbiological pattern of late onset neonatal sepsis cultures and to assess the diagnostic performance of serum (1,3)-ß-d-glucan level for early diagnosis of invasive fungemia in high-risk infants admitted to a neonatal intensive care unit. METHODS: A prospective multicenter clinical trial conducted on infants at high risk for invasive fungal infections, with suspected late onset sepsis, admitted to a neonatal intensive care unit at Mansoura University Children's Hospital and Mansoura General Hospital between March 2014 and February 2016. RESULTS: A total of 77 newborn infants with high risk of invasive fungal infection were classified based on blood culture into three groups: no fungemia (41 neonates with proven bacterial sepsis), suspected fungemia (25 neonates with negative blood culture), and definite fungemia group (11 neonates with culture-proven Candida). The growing organisms were Klebsiella spp. (14/54); Escherichia coli (12/54); Staphylococcus spp. (12/54; coagulase-negative Staphylococcus [9/54]; Staphylococcus aureus [3/54]); Pseudomonas aerouginosa (3/54); and Proteus spp. (2/54). Moreover, 11/54 presented Candida. Serum (1,3)-ß-d-glucan concentration was significantly lower in the no fungemia group when compared with the definite fungemia group. The best cut-off value of (1,3)-ß-d-glucan was 99pg/mL with sensitivity, specificity, positive predictive value, negative predictive value, and accuracy of 63.6%, 95.1%, 77.8%, 90.7%, and 88.5%, respectively. CONCLUSION: (1,3)-ß-d-glucan assay has a limited sensitivity with excellent specificity and negative predictive value, which allow its use as an aid in exclusion of invasive neonatal fungal infection. Accurate diagnosis and therapeutic decisions should be based on combining (1,3)-ß-d-glucan assay with other clinical, radiological, and microbiological findings.


Assuntos
Infecções Fúngicas Invasivas/diagnóstico , beta-Glucanas/sangue , Biomarcadores/sangue , Diagnóstico Precoce , Feminino , Humanos , Recém-Nascido , Unidades de Terapia Intensiva Neonatal , Masculino , Valor Preditivo dos Testes , Proteoglicanas , Curva ROC , Sensibilidade e Especificidade
17.
Rev. Col. Bras. Cir ; 50: e20233561, 2023. graf
Artigo em Inglês | LILACS-Express | LILACS | ID: biblio-1449181

RESUMO

ABSTRACT Introduction: flexible ureteroscopy is a minimally invasive surgical technique used for the treatment of renal lithiasis. Postoperative urosepsis is a rare but potentially fatal complication. Traditional models used to predict the risk of this condition have limited accuracy, while models based on artificial intelligence are more promising. The objective of this study is to carry out a systematic review regarding the use of artificial intelligence to detect the risk of sepsis in patients with renal lithiasis undergoing flexible ureteroscopy. Methods: the literature review is in accordance with the Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analysis (PRISMA). The keyword search was performed in MEDLINE, Embase, Web of Science and Scopus and resulted in a total of 2,496 articles, of which 2 met the inclusion criteria. Results: both studies used artificial intelligence models to predict the risk of sepsis after flexible uteroscopy. The first had a sample of 114 patients and was based on clinical and laboratory parameters. The second had an initial sample of 132 patients and was based on preoperative computed tomography images. Both obtained good measurements of Area Under the Curve (AUC), sensitivity and specificity, demonstrating good performance. Conclusion: artificial intelligence provides multiple effective strategies for sepsis risk stratification in patients undergoing urological procedures for renal lithiasis, although further studies are needed.


RESUMO Introdução: a ureteroscopia flexível é uma técnica cirúrgica minimamente invasiva utilizada para o tratamento de litíase renal. A urosepse pós-operatória é uma complicação rara, mas potencialmente fatal. Os modelos tradicionais utilizados para prever o risco dessa condição apresentam precisão limitada, enquanto modelos baseados em inteligência artificial são mais promissores. O objetivo desse estudo é realizar uma revisão sistemática a respeito do uso de inteligência artificial para detecção do risco de sepse em pacientes com litíase renal submetidos à ureteroscopia flexível. Métodos: a revisão de literatura está de acordo com o Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analysis (PRISMA). A busca com palavras-chave foi realizada no MEDLINE, Embase, Web of Science e Scopus e resultou no total de 2.496 artigos, dos quais 2 se enquadraram nos critérios de inclusão. Resultados: os dois estudos utilizaram modelos de inteligência artificial para predizer o risco de sepse após utereroscopia flexível. O primeiro teve uma amostra de 114 pacientes e foi baseado em parâmetros clínicos e laboratoriais. O segundo teve uma amostra inicial de 132 pacientes e foi baseado em imagens de tomografia computadorizada no pré-operatório. Ambos obtiveram boas medidas de Area Under the Curve (AUC), sensibilidade e especificidade, demonstrando boa performance. Conclusão: a inteligência artificial fornece múltiplas estratégias eficazes para estratificação do risco de sepse em pacientes submetidos a procedimentos urológicos para litíase renal, ainda que mais estudos sejam necessários.

18.
Arq. bras. cardiol ; 120(3): e20220295, 2023. tab, graf
Artigo em Português | LILACS-Express | LILACS | ID: biblio-1420199

RESUMO

Resumo Fundamento A fibrilação atrial (FA) acomete cerca de 2% a 4% da população mundial. Nos pacientes internados em unidades de terapia intensiva, esta incidência pode chegar em até 23% naqueles com choque séptico. O impacto da FA nos pacientes sépticos se reflete em piores desfechos clínicos e o reconhecimento dos fatores desencadeantes pode ser alvo para estratégias de tratamento e prevenção futuras. Objetivos Verificar a relação entre desenvolvimento de FA e mortalidade nos pacientes acima de 80 anos incluídos no protocolo sepse e identificar fatores de risco que contribuam para o desenvolvimento de FA nesta população. Métodos Estudo observacional retrospectivo, com revisão de prontuários eletrônicos e inclusão de 895 pacientes com 80 anos ou mais, incluídos no protocolo sepse de um hospital privado de alta complexidade em São Paulo/SP, no período de janeiro de 2018 a dezembro de 2020. Todos os testes foram realizados com nível de significância de 5%. Resultados A incidência de FA na amostra foi de 13%. Após análise multivariada por regressão logística múltipla, foi possível demonstrar associação de mortalidade na população estudada, com o escore SOFA ( odds ratio [OR] 1,21 [1,09 - 1,35]), valores mais altos de proteína C-reativa (OR 1,04 [1,01 - 1,06]), necessidade de droga vasoativa (OR 2,4 [1,38 - 4,18]), uso de ventilação mecânica (OR 3,49 [1,82 - 6,71]) e principalmente FA (OR 3,7 [2,16 - 6,31). Conclusões No paciente grande idoso (80 anos ou mais) com sepse, o desenvolvimento de FA se mostrou como fator de risco independente para mortalidade intra-hospitalar.


Abstract Background Atrial fibrillation (AF) affects about 2% to 4% of the world population, and in patients hospitalized in intensive care units, this incidence can reach up to 23% in those with septic shock. The impact of AF in patients with sepsis is reflected in worse clinical outcomes, and the identification of the triggering factors can be a target for future prevention and treatment strategies. Objectives To verify the relationship between the development of AF and mortality in patients over 80 years of age included in the sepsis protocol and to identify the risk factors that contribute to the development of AF in this population. Methods Retrospective observational study, with a review of electronic medical records and inclusion of 895 patients aged 80 years or older, included in the sepsis protocol of a high-complexity private hospital in São Paulo, SP, from January 2018 to December 2020. All tests were performed with a significance level of 5%. Results The incidence of AF in the sample was 13%. After multivariate analysis, using multiple logistic regression, it was possible to demonstrate an association of mortality, in the studied population, with the SOFA score (odds ratio [OR] 1.21 [1.09 - 1.35]), higher values of C-reactive protein (OR 1.04 [1.01 - 1.06]), need for vasoactive drugs (OR 2.4 [1.38 - 4.18]), use of mechanical ventilation (OR 3.49 [1.82 - 6.71]), and mainly AF (OR 3.7 [2.16 - 6.31]) Conclusion In very elderly patients (80 years of age and older) with sepsis, the development of AF was shown to be an independent risk factor for in-hospital mortality.

19.
Crit. Care Sci ; 35(2): 177-186, 2023. tab, graf
Artigo em Inglês | LILACS-Express | LILACS | ID: biblio-1448096

RESUMO

ABSTRACT Objective: To measure the prognostic value of peripheral ischemic microvascular reserve in the context of persistent sepsis-induced hyperlactatemia and measure its influence on the temporal dynamics of lactate and the strength of association between these variables. Methods: This post hoc analysis of the peripheral perfusion index/postocclusive reactive hyperemia trial, an observational cohort study that enrolled patients with sepsis who persisted with lactate levels ≥ 2mmol/L after fluid resuscitation (with or without shock). Peripheral ischemic microvascular reserve was evaluated using the association of the peripheral perfusion index and postocclusive reactive hyperemia techniques. The cutoff point of ∆ peripheral perfusion index peak values (%) defined the groups with low (≤ 62%) and high peripheral ischemic microvascular reserve (> 62%). Results: A total of 108 consecutive patients with persistent sepsis-induced hyperlactatemia were studied. The high peripheral ischemic microvascular reserve group showed higher 28-day mortality than the low peripheral ischemic microvascular reserve group (p < 0.01). The temporal dynamics of lactate within the first 48 hours showed a rapid decrease in lactate levels in the low peripheral ischemic microvascular reserve group (p < 0.01). However, this result was not reproduced in the linear mixed effects model. A weak correlation between peripheral ischemic microvascular reserve (%) and lactate level (mmol/L) was observed within the first 24 hours (r = 0.23; p < 0.05). Conclusion: The prognostic value of high peripheral ischemic microvascular reserve was confirmed in the context of persistent sepsis-induced hyperlactatemia. Although there was a weak positive correlation between peripheral ischemic microvascular reserve value and lactate level within the first 24 hours of sepsis diagnosis, the low peripheral ischemic microvascular reserve group appeared to have a faster decrease in lactate over the 48 hours of follow-up.


RESUMO Objetivo: Avaliar o valor prognóstico da reserva microvascular isquêmica periférica no contexto da hiperlactatemia persistente induzida pela sepse, determinar sua influência na dinâmica temporal de lactato e analisar a força da associação entre essas variáveis. Métodos: Análise post hoc do estudo de índice de perfusão periférica/hiperemia reativa pós-oclusiva caracterizada por uma coorte observacional que incluiu pacientes com sepse que persistiram com níveis de lactato ≥ 2mmol/L após a ressuscitação volêmica (com ou sem choque). A reserva microvascular isquêmica periférica foi mensurada utilizando-se a associação dos métodos do índice de perfusão periférica e hiperemia reativa pós-oclusiva. O ponto de corte dos valores da ∆ índice de perfusão periférica de pico (%) definiu os grupos com baixa (≤ 62%) e alta (> 62%) reserva microvascular isquêmica periférica. Resultados: Estudaram-se 108 pacientes consecutivos com hiperlactatemia persistente induzida pela sepse. O grupo com alta reserva microvascular isquêmica periférica apresentou maior mortalidade aos 28 dias em relação ao grupo com baixa reserva microvascular isquêmica periférica (p < 0,01). A dinâmica temporal de lactato nas primeiras 48 horas mostrou redução rápida dos níveis de lactato no grupo com baixa reserva microvascular isquêmica periférica (p < 0,01). No entanto, esse resultado não foi reproduzido no modelo de efeitos mistos lineares. Observou-se fraca correlação (%) entre os valores da reserva microvascular isquêmica periférica e níveis de lactato (mmol/L) nas primeiras 24 horas (r = 0,23; p < 0,05). Conclusão: O valor prognóstico da alta reserva microvascular isquêmica periférica foi confirmado no contexto da hiperlactatemia persistente induzida por sepse. Embora tenha sido observada uma baixa correlação positiva entre os valores da reserva microvascular isquêmica periférica e os níveis de lactato nas primeiras 24 horas do diagnóstico de sepse, o grupo com baixa reserva microvascular isquêmica periférica pareceu apresentar redução mais rápida do lactato nas 48 horas de seguimento.

20.
Arq. ciências saúde UNIPAR ; 27(7): 3624-3631, 2023.
Artigo em Português | LILACS-Express | LILACS | ID: biblio-1442987

RESUMO

O atual estudo objetiva evidenciar as complicações surgidas a partir de uma cirurgia de lipoaspiração no que diz respeito aos seus impactos na saúde dos pacientes. Trata-se de uma revisão integrativa, realizada por meio da pesquisa dos seguintes Descritores em Ciências da Saúde (DeCS): complications and liposuction. Sendo selecionados artigos de 2019 a 2023 que foram publicados até o dia 26/05/2023, selecionando-se 22 artigos, dos quais foram excluídos 15 e restaram apenas 7 artigos revisados. Lipoaspiração se resume em uma técnica cirúrgica que é utilizada para a remoção dos depósitos de gordura, sendo que possui finalidade estética, no entanto este procedimento pode cursar com consequências danosas à saúde dos pacientes como tromboembolismo, sepse e dentre outros. Tendo em vista essas complicações, a melhor opção é o investimento na formação de profissionais de qualidade e uma maior fiscalização aos centros e salas cirúrgicas.


The current study aims to highlight the complications arising from liposuction surgery with regard to its impacts on patients' health. This is an integrative review, carried out through the research of the following Descriptors in Health Sciences (DeCS): complications and liposuction. We selected articles from 2019 to 2023 that were published until 26/05/2023, selecting 22 articles, of which 15 were excluded and only 7 revised articles remained. Liposuction is summarized in a surgical technique that is used for the removal of fat deposits, being that it has aesthetic purpose, however this procedure can occur with harmful consequences to the health of patients such as thromboembolism, sepsis and among others. In view of these complications, the best option is to invest in the training of quality professionals and greater supervision of the operating centers and operating rooms.


El presente estudio tiene como objetivo destacar las complicaciones derivadas de la cirugía de liposucción con respecto a sus impactos en la salud de los pacientes. Se trata de una revisión integradora, realizada a través de una encuesta de los siguientes descriptores en Ciencias de la Salud (DeCS): complicaciones y liposucción. Con los artículos seleccionados de 2019 a 2023 que se publicaron antes del 26/05/2023, se seleccionaron 22 artículos, de los cuales 15 quedaron excluidos y sólo quedaban siete revisados. La lipoaspiración se resume en una técnica quirúrgica que se utiliza para la remoción de depósitos de grasa, y tiene un propósito estético, aunque este procedimiento puede tener consecuencias perjudiciales para la salud de los pacientes como tromboembolismo, sepsis y otros. En vista de estas complicaciones, la mejor opción es invertir en la formación de profesionales de calidad y en una mayor supervisión de los centros y salas quirúrgicos.

SELEÇÃO DE REFERÊNCIAS
Detalhe da pesquisa