Your browser doesn't support javascript.
loading
Mostrar: 20 | 50 | 100
Resultados 1 - 20 de 372
Filtrar
2.
SEMERGEN, Soc. Esp. Med. Rural Gen. (Ed. Impr.) ; 50(3): [102148], Abr. 2024. tab, ilus
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-232211

RESUMO

Existe evidencia que demuestra los beneficios de la práctica de actividad física (AF)/ejercicio para la madre después del parto. Sin embargo, este periodo posparto (PP) es, a menudo, una oportunidad perdida en el curso de la vida de las mujeres, para comenzar o reanudar la práctica de ejercicio físico, y obtener los grandes beneficios que esto les puede reportar. El objetivo de este artículo fue analizar los beneficios del ejercicio durante el PP; la prescripción de AF; las recomendaciones sobre el momento de reanudar su práctica; las barreras y facilitadores; el ejercicio físico realizado durante la lactancia materna; así como su papel en las enfermedades y molestias más frecuentes en este periodo, teniendo siempre presente que la labor del médico de atención primaria resulta fundamental para motivar y alentar a las mujeres para que lo practiquen después del parto. (AU)


There is evidence that demonstrates the benefits of practicing physical activity/exercise for the mother after childbirth. However, this postpartum period (PP) is often a missed opportunity in a lifetime for women to start or resume physical exercise and get the great benefits that it can bring them. The objective of this article was to analyze the benefits of physical exercise during PP; the prescription of physical exercise; recommendations on when to resume your practice; barriers and facilitators; physical exercise during breastfeeding; as well as its role in the most frequent illnesses and discomforts in this period, always keeping in mind that the work of the primary care doctor is essential to motivate and encourage women to perform physical exercise in the PP. (AU)


Assuntos
Humanos , Feminino , Exercício Físico , Ganho de Peso na Gestação , Atenção Primária à Saúde , Aleitamento Materno , Médicos
3.
Cult. cuid ; 28(68): 189-200, Abr 10, 2024. tab
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-232322

RESUMO

El objetivo de la presente investigación es conocer el papelque cumplió el Protomedicato en la salud publica en elvirreinato del Perú. La metodología utilizada fue la narraciónhistórica siguiendo el método heurístico y hermenéutico,utilizando fuentes primarias documentales de archivoshistóricos peruanos y españoles. El resultado obtenido fueconfirmar que el Protomedicato veló por la salud de losvecinos y que tenía carácter administrativo judicial y susfunciones principales fueron regularizar la labor de los queejercieran cualquier tipo de atención sanitaria, otorgandolicencias, fijando aranceles y vigilando el trabajo realizadoen las boticas y la calidad de los medicamentos, a través devisitas periódicas. La conclusión determina que hubo mejorassanitarias como consecuencia de la gestión del Protomedicatoen el virreinato del Perú, proponiendo medidas salubrese, incluso, disponía la movilización de personal médico através del virreinato y participaba ante cualquier consultade otras entidades coloniales, como el cabildo, referentes asalud pública, como eliminación de acequias, declaraciónde pestes, y otros.(AU)


The objective of this research is to know the role that theProtomedicato played in public health in the viceroyaltyof Peru. The methodology used was historical narrationfollowing the heuristic and hermeneutic method, usingprimary documentary sources from Peruvian and Spanishhistorical archives. The result obtained was to confirm thatthe Protomedicato looked after the health of the neighborsand that it had a judicial administrative nature and its main functions were to regularize the work of those whocarried out any type of health care, granting licenses, settingtariffs and monitoring the work carried out in pharmaciesand the quality of medicines, through periodic visits. Theconclusion determines that there were health improvementsas a consequence of the management of the Protomedicato inthe viceroyalty of Peru, proposing health measures and evenordered the mobilization of medical personnel throughoutthe viceroyalty and participated in any consultation fromother colonial entities, such as the council, referring to publichealth, such as elimination of ditches, declaration of pests,and others.(AU)


O objetivo desta pesquisa é conhecer o papel que o Protomedicatodesempenhou na saúde pública no vice-reinado do Peru. Ametodologia utilizada foi a narração histórica seguindo o métodoheurístico e hermenêutico, utilizando fontes documentaisprimárias de arquivos históricos peruanos e espanhóis. Oresultado obtido foi confirmar que o Protomedicato zelava pelasaúde dos vizinhos e que tinha caráter administrativo judiciale suas principais funções eram regularizar o trabalho de quemrealizava qualquer tipo de assistência à saúde, concedendolicenças, fixando tarifas e acompanhamento do trabalhorealizado nas farmácias e da qualidade dos medicamentos,através de visitas periódicas. A conclusão determina quehouve melhorias na saúde como consequência da gestão doProtomedicato no vice-reinado do Peru, propondo medidassanitárias e ainda ordenou a mobilização de pessoal médicoem todo o vice-reinado e participou de qualquer consultade outras entidades coloniais, como o conselho. , referentesà saúde pública, como eliminação de valas, declaração depragas, entre outros.(AU)


Assuntos
Humanos , História do Século XVI , Saúde Pública/história , Heurística , Hermenêutica , Médicos , Peru
6.
SEMERGEN, Soc. Esp. Med. Rural Gen. (Ed. Impr.) ; 49(8): [e102063], nov.-dic. 2023. graf
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-228029

RESUMO

Introducción La enfermedad venosa crónica (EVC) está catalogada como la enfermedad vascular más prevalente en el ser humano. Se ha asociado con un aumento de la incidencia de enfermedades cardiovasculares y es un fuerte predictor de mortalidad por todas las causas, suponiendo un problema de salud pública de primera magnitud. El objetivo de este estudio fue analizar las actuaciones en el manejo de la EVC en la práctica clínica diaria de los profesionales sanitarios en España. Material y métodos Estudio observacional, descriptivo y transversal con recogida de datos a través de una encuesta de opinión de 22 preguntas cumplimentadas electrónicamente a través de un formulario Google® para profesionales implicados en la atención a la enfermedad venosa crónica. Se analizaron 300 encuestas. Las variables cuantitativas se representaron con medias y desviación estándar y las cualitativas con porcentajes e intervalos de confianza. Resultados Analizadas 300 encuestas; 65,3% eran mujeres. La franja de edad más participativa fue la de mayores de 55 años; 85% de los encuestados consideraba que la EVC es una enfermedad infradiagnosticada e infratratada, con un impacto negativo añadido en lo que se refería al seguimiento durante la pandemia de COVID-19, ya que 91,7% consideraba que no había sido el adecuado. Cuarenta y siete por ciento de los participantes no conocía la clasificación CEAP y 56,3% tampoco la Escala de Severidad Clínica Venosa (VCSS); 92,7% de facultativos prescribía medias de compresión y 74,7% fármacos flebotónicos. La hidrosmina era el fármaco venoactivo más conocido y prescrito (51,7%); 73% de los galenos reconocía no utilizar ningún algoritmo o protocolo para el diagnóstico, tratamiento y seguimiento de la EVC en su práctica clínica habitual y 91% afirmaba que no se les formaba en sus centros de trabajo (AU)


Introduction Chronic venous disease (CVD) is classified as the most prevalent vascular disease in humans. It has been associated with an increased incidence of cardiovascular diseases and is a strong predictor of all-cause mortality, representing a public health problem of the first magnitude. The objective of this study was to analyze the actions in the management of CVD in the daily clinical practice of health professionals in Spain. Material and methods Observational, descriptive and cross-sectional study with data collection through an opinion survey of 22 questions completed electronically through a Google® form for professionals involved in chronic venous disease care. Three hundred surveys were analyzed. The quantitative variables were represented with means and standard deviation and the qualitative ones with percentages and confidence intervals. Results Three hundred surveys analyzed. 65.3% were women. The most participatory age group was over 55 years of age. 85% of those surveyed considered that CVD is an underdiagnosed and undertreated disease, with an added negative impact in terms of follow-up during the Covid-19 pandemic, since 91.7% considered that it had not been adequate. 47% of the participants did not know the CEAP classification and 56.3% did not know the venous clinical severity scale (VCSS). 92.7% of physicians prescribed compression stockings and 74.7% phlebotonic drugs. Hidrosmine was the best known and most prescribed venoactive drug (51.7%). 73% of the doctors recognized that they did not use any algorithm or protocol for the diagnosis, treatment and monitoring of CVD in their usual clinical practice and 91% stated that they were not trained in their workplaces (AU)


Assuntos
Humanos , Masculino , Feminino , Adulto , Pessoa de Meia-Idade , Conhecimentos, Atitudes e Prática em Saúde , Doenças Vasculares , Médicos/estatística & dados numéricos , Inquéritos e Questionários , Estudos Transversais , Espanha
8.
Clín. investig. arterioscler. (Ed. impr.) ; 35(6): 290-293, nov.-dic. 2023.
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-228239

RESUMO

Introducción: El consumo de vino tinto se ha relacionado históricamente con una reducción de riesgo cardiovascular, con una evidencia científica en ocasiones controvertida. Método: Se ha realizado una encuesta vía WhatsApp con fecha 01/09/22 a una cohorte de médicos de la provincia de Málaga sobre los posibles hábitos de consumo de vino tinto saludables, diferenciando: nunca, 3-4 copas semanales, 5-6 copas semanales y una copa diaria. Resultados: Contestaron 184 facultativos, con una media de edad de 35 años ± 11,1, de los cuales 84 (45,6%) fueron mujeres, distribuidos en diferentes especialidades. La mayoritaria fue medicina interna con 52 (28,2%). La opción más elegida fue la d (59,2%), seguida de la a (21,2%), la c (14,7%) y la b (5%). Conclusiones: Más de la mitad de los médicos encuestados recomendaron nulo consumo y solo el 20% indicaron que una copa diaria podría ser saludable en sujetos no abstemios. (AU)


Introduction: The consumption of red wine has historically been associated with a reduction in cardiovascular risk, with sometimes controversial scientific evidence. Method: A survey was carried out via whatsapp dated 09/01/22 to a cohort of doctors from the province of Malaga, asking about possible healthy red wine consumption habits, differentiating: never, 3-4 glasses per week, 5 -6 weekly drinks and one daily drink. Results: A total of 184 physicians answered, with a mean age of 35 years ± 11.1, of which 84 (45.6%) were women, distributed in different specialties, the majority being internal medicine with 52 (28.2%). The most frequently chosen option was D (59.2%), followed by A (21.2%), C (14.7%) and B (5%). Conclusions: More than half of the doctors surveyed recommended zero consumption, and only 20% indicated that a daily drink could be healthy in non-drinkers. (AU)


Assuntos
Humanos , Masculino , Feminino , Adulto , Pessoa de Meia-Idade , Médicos , Vinho , Inquéritos e Questionários , Espanha , Consumo de Bebidas Alcoólicas/epidemiologia , Percepção
9.
Arch. esp. urol. (Ed. impr.) ; 76(10): 764-771, diciembre 2023. tab, graf
Artigo em Inglês | IBECS | ID: ibc-229536

RESUMO

Background: YouTube is the second most popular website worldwide. It features numerous videos about radical prostatectomy.The aim of this study was to assess the quality of these videos and screen their benefit for patients and doctors.Methods: All videos on YouTube about radical prostatectomy were analysed using a specially developed software (python 2.7,numpy). According to a predefined selection process most relevant videos were analyzed for quality and reliability using SuitabilityAssessment of Materials (SAM)-Score, Global Quality Score and others.Results: Out of 3520 search results, 179 videos were selected and analysed. Videos were watched a median of 5836 times (interquartilerange (IQR): 11945.5; 18–721546). The median duration was 7.2 minutes (min). 125 of the videos were about roboticprostatectomy. 69 videos each were directly addressed to patients and doctors. Medical content generally was of low quality,while technical quality and total quality were at a high level. Reliability was good.Conclusions: Videos on radical prostatectomy on YouTube allow for patient information. While technical quality and reliabilityare classified as acceptable, medical content was low and warranted preselection. In contrast to Loeb et al. we did notobserve a negative correlation between number of views and scientific quality in different scores. Our findings support the needfor preselection of videos on YouTube as the potential benefit may vary between videos with the significant risk of low medicalquality. (AU)


Assuntos
Humanos , Médicos , Prostatectomia , Reprodutibilidade dos Testes
10.
Rev. bioét. derecho ; (59): 133-144, Nov. 2023. ilus
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-226618

RESUMO

El presente artículo argumenta que es necesaria la investigación sobre los programas de residencias médicas para mejorar el entorno laboral y académico que viven los médicos y médicas en su formación como especialistas. Por lo que se proponen algunas consideraciones para garantizar una investigación ética. Para ello, el artículo sigue la estructura de dos premisas y una conclusión, donde cada premisa se fundamenta analíticamente. La primera premisa es que los factores estructurales de los programas de residencias médicas conducen a una condición de vulnerabilidad, se sustenta la primera premisa al explorar los factores estructurales que contribuyen a su vulnerabilidad desde el análisis del contexto mexicano y el marco teórico de la interseccionalidad. Así, se presentan algunas de las características que se entrecruzan y determinan la forma en la que los y las residentes experimentan en sus espacios sociales y ambientes de desarrollo. La segunda premisa es que la investigación de un grupo vulnerable conduce al desarrollo de estrategias para el cambio. El artículo reconoce la necesidad de investigar y desarrollar intervenciones para los grupos sociales vulnerables con el fin de mejorar su situación y proporcionar un entorno más seguro.(AU)


L'article actual argumenta que és necessària la investigació sobre els programes de residències mèdiques per millorar l'entorn laboral i acadèmic que viuen els metges en la seva formació com a especialistes. Per això, es proposen algunes consideracions per garantir una investigació ètica. L'article segueix l'estructura de dues premisses i una conclusió, on cada premissa es fonamenta analíticament. La primera premissa és que els factors estructurals dels programes de residències mèdiques porten a una condició de vulnerabilitat. Aquesta primera premissa es fonamenta explorant els factors estructurals que contribueixen a la seva vulnerabilitat des de l'anàlisi del context mexicà i el marc teòric de la interseccionalitat. Així, es presenten algunes de les característiques que es creuen i determinen la forma en què els residents experimenten en els seus espais socials i entorns de desenvolupament. La segona premissa és que la investigació d'un grup vulnerable condueix al desenvolupament d'estratègies per al canvi. L'article reconeix la necessitat d'investigar i desenvolupar intervencions per als grups socials vulnerables amb l'objectiu de millorar la seva situació i proporcionar un entorn més segur.(AU)


This paper argues that research on medical residency programs is necessary to improve the work and academic environment that physicians experience in their training as specialists. Therefore, some considerations are proposed to ensure ethical research. on medical residents. For this purpose, the paper follows the structure of two premises and a conclusion, where each premise is analytically supported. The first premise is that the structural factors of medical residency programs lead to a condition of vulnerability. The first premise is supported by exploring the structural factors that contribute to their vulnerability from the analysis ofthe Mexican context and the theoretical framework of intersectionality. Thus, some of the characteristics that intersect and determine the way in which residents experience their social spaces and development environments are presented. The second premiseis that researching a vulnerable group leads to the development of strategies for change. The article recognizes the need to research and develop interventions for vulnerable social groups to improve their situation and provide a safer environment.(AU)


Assuntos
Humanos , Internato e Residência/ética , Temas Bioéticos , Pesquisa/legislação & jurisprudência , Grupos de Risco , Médicos/legislação & jurisprudência , Bioética , Internato e Residência/legislação & jurisprudência , Médicos/ética
11.
Gastroenterol. hepatol. (Ed. impr.) ; 46(8): 603-611, oct. 2023. tab, graf
Artigo em Inglês | IBECS | ID: ibc-225938

RESUMO

Objective: The population of Latin America harbors the highest incidence of gallstones and acute biliary pancreatitis, yet little is known about the initial management of acute pancreatitis in this large geographic region. Participants and methods: We performed a post hoc analysis of responses from physicians based in Latin America to the international multidisciplinary survey on the initial management of acute pancreatitis. The questionnaire asked about management of patients during the first 72h after admission, related to fluid therapy, prescription of prophylactic antibiotics, feeding and nutrition, and timing of cholecystectomy. Adherence to clinical guidelines in this region was compared with the rest of the world. Results: The survey was completed by 358 participants from 19 Latin American countries (median age, 39 years [33–47]; women, 27.1%). The proportion of participants in Latin America vs. the rest of the world who chose non-compliant options with clinical guidelines were: prescription of fluid therapy rate other than moderate (42.2% vs 34.3%, P=.02); prescription of prophylactic antibiotics for severe (10.6% vs 18.0%, P=.002), necrotizing (28.5% vs 36.9%, P=.008), or systemic inflammatory response syndrome-associated (21.2% vs 30.6%, P=.002) acute pancreatitis; not starting an oral diet to patients with oral tolerance (77.9% vs 71.1%, P=.02); and delayed cholecystectomy (16.2% vs 33.8%, P<.001). Conclusions: Surveyed physicians in Latin America are less likely to prescribe antibiotics and to delay cholecystectomy when managing patients in the initial phase of acute pancreatitis compared to physicians in the rest of the world. Feeding and nutrition appear to require the greatest improvement. (AU)


Objetivo: La población de América Latina alberga la mayor incidencia de cálculos biliares y pancreatitis biliar aguda, sin embargo, poco se sabe sobre el manejo inicial de la pancreatitis aguda en esta extensa región geográfica. Participantes y métodos: Se realizó un análisis post hoc de las respuestas de los médicos de América Latina a la encuesta internacional multidisciplinar sobre el tratamiento inicial de la pancreatitis aguda. En el cuestionario se preguntaba por el manejo de los pacientes durante las primeras 72 h tras el ingreso, en relación con la fluidoterapia, la prescripción de antibióticos profilácticos, la alimentación y nutrición y el momento de la colecistectomía. La adherencia a las guías clínicas en esta región se comparó con la del resto del mundo. Resultados: La encuesta fue completada por 358 participantes de 19 países latinoamericanos (mediana de edad, 39 años [33-47]; mujeres, 27,1%). La proporción de participantes de América Latina frente al resto del mundo que eligieron opciones no conformes con las guías clínicas fueron: prescripción de fluidoterapia en casos distintos de los moderados (42,2 vs. 34,3%, p = 0,02); prescripción de antibióticos profilácticos en casos graves (10,6 vs. 18%, p = 0,002); necrotizante (28,5 vs. 36,9%, p = 0,008) o asociada al síndrome de respuesta inflamatoria sistémica (21,2 vs. 30,6%, p = 0,002); no inicio de dieta oral en pacientes con tolerancia oral (77,9 vs. 71,1%, p = 0,02); y retraso de la colecistectomía (16,2 vs. 33,8%, p < 0,001). Conclusiones: Los médicos encuestados en América Latina son menos propensos a prescribir antibióticos y a retrasar la colecistectomía cuando tratan a pacientes en la fase inicial de la pancreatitis aguda, en comparación con los médicos del resto del mundo. La alimentación y la nutrición parecen requerir las mayores mejoras. (AU)


Assuntos
Humanos , Masculino , Feminino , Adulto , Pessoa de Meia-Idade , Cálculos Biliares , Colecistectomia , Pancreatite/tratamento farmacológico , Pancreatite/terapia , América Latina , Inquéritos e Questionários , Hidratação , Médicos
12.
Rev. med. cine ; 19(3): 225-235, sep. 2023. ilus
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-225627

RESUMO

Dos películas -una española ambientada en Colombia, la otra belga- que tienen un denominador común, y provocan un cuestionamiento vocacional: ¿Cuál es el sentido de ser médico? ¿Por qué elegir esta profesión? Y, a continuación, la pregunta lógica: ¿Cómo formar médicos hoy en día, cuando parece que el sistema no ayuda? La construcción del profesionalismo médico enfrenta desafíos únicos que ven de dentro del sistema sanitario. La atención está centrada en procesos y resultados, y el paciente es, con mucha frecuencia, olvidado. El enfermo se transforma en un detalle o, peor, en un elemento que problematiza el sistema, diseñado para situaciones teóricas, sin contemplar la necesaria imprevisibilidad del ser humano. La solución posible sugiere la necesidad de formar una cultura en grupo, trabajar en conjunto con profesionales que son felices, y tiene orgullo de ser médicos y dedicarse vocacionalmente a cuidar de los pacientes. El médico es una conciencia frente a una confianza que el paciente le otorga. Por eso, reflexionar sobre la práctica médica es fundamental para el aprendizaje y el despertar de esta conciencia profesional. Sólo cuando pensamos en nuestro desempeño, en cómo aprendemos de cada encuentro con el paciente, podemos mejorar y adquirir nuevas actitudes. Postura que es integridad y al mismo tiempo dedicación y cuidado amoroso, donde se injerta la verdadera competencia y sabiduría, como la demostrada por los médicos ejemplares de todas las épocas. Aprender, que la sabiduría no es sólo saber las cosas, sino también amarlas. (AU)


Two films -one Spanish set in Colombia, the other Belgian- that have a common denominator, and provoke a vocational questioning: What is the meaning of being a doctor? Why we choose this profession? And then, the logical question: how to train doctors today, when it seems that the system does not help? Building medical professionalism faces unique challenges that come from within the healthcare system. Attention is focused on processes and results, and the patient is very often forgotten. The patient becomes a detail or, worse, an element that problematizes the system, designed for theoretical situations, without contemplating the necessary unpredictability of the human being. The possible solution suggests the need to form a culture-group, able to work together with professionals who are happy and proud to be doctors and dedicate themselves to caring for patients. The doctor is a conscience in the face of a trust that the patient gives him. For this reason, reflecting on medical practice is essential for learning and awakening this professional awareness. Only when we think about our performance, about how we learn from each encounter with the patient, we can improve and acquire new attitudes. Posture that is integrity and at the same time dedication and loving care, where true competence and wisdom are grafted, as demonstrated by exemplary doctors of all times. And at the bottom, to learn that wisdom is not only knowing things, but also loving them. (AU)


Assuntos
Humanos , Educação Médica , Profissionalismo , Médicos/ética , Filmes Cinematográficos , Relações Médico-Enfermeiro
13.
Pharm. pract. (Granada, Internet) ; 21(3): 1-12, jul.-sep. 2023.
Artigo em Inglês | IBECS | ID: ibc-226173

RESUMO

The principal goal of pharmacogenomics (PGx) is to achieve the highest drug efficacy while maintaining a low toxicity profile. Historically, health care systems used to target treatment for all individuals with the same diagnosis using a standardized medication or dose that fits all. However, a recent pattern in medicine has emerged focusing on personalized and precision medicine. For effective implementation of PGx, there is a need for more collaborations between all the stakeholders in the healthcare system to integrate the pharmacogenetics concept into practice. When it comes to the knowledge and attitudes towards pharmacogenomics, the majority of medical professionals, including pharmacists and physicians, appear to lack appropriate knowledge and training. Across the Middle East and Arab Region, only few studies have addressed this topic. The current review objective is to shed light on pharmacists’ and physicians’ knowledge and attitudes towards PGx practice in the UAE, Arab and the Middle East region as compared to the rest of the world. Moreover, highlighting the role of the pharmacists in the application of PGx services and the educational challenges that are faced. Proposed solutions to improve the knowledge gaps will also be discussed. We also aim to provide the international readers as well as the local researchers with a summary of the trends and distribution of the results across these countries. (AU)


Assuntos
Humanos , Farmacogenética , Conhecimentos, Atitudes e Prática em Saúde , Oriente Médio , Emirados Árabes Unidos , Farmacêuticos , Médicos
14.
Asclepio ; 75(1): e04, Jun 30, 2023.
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-222237

RESUMO

Se analiza la perspectiva emocional de la relación médico-paciente y la confianza propia de esta interrelación, a través de publicaciones y relatos médicos de Michael Balint, Kevin Browne y Paul Freeling, aparecidos en la década de 1960. Balint promovió en la clínica Tavistock (Londres) los llamados ‘Grupos Balint’ en los que participaron Browne y Freeling. Sus publicaciones se enmarcan en la aproximación psicoanalítica y psicosomática, enfoque que actualizó la consideración de la persona como un todo y mostró el significado de las emociones en la enfermedad. Balint, Browne y Freeling destacaron el carácter terapéutico de la relación médico-paciente y subrayaron la subjetividad y la participación tanto del profesional como del paciente, en el encuentro médico-paciente. El movimiento Balint y en ese marco, la obra de Browne y Freeling, se sumó a otras que llevaron a promover la integración de lo psicológico y el entorno social en la definición de la enfermedad y en la práctica de la medicina de ese tiempo. El artículo pone de manifiesto los contrastes entre las propuestas de Michael Balint y las planteadas por la Escuela Psicosomática norteamericana y otros movimientos de origen psicoanalítico, respecto a la psicogenia y a la relación médico-paciente.(AU)


The emotional perspective of the doctor-patient relationship and the trust inherent in this interrelation are analysed through medical narratives published in the 1960s by Michael Balint, Kevin Browne and Paul Freeling. Balint promoted the so-called ‘Balint Groups’ in the Tavistock clinic (London), in which Browne and Freeling participated. Their publications are part of the psychoanalytic and psychosomatic approach, that updated the consideration of the person as a whole and showed the meaning of emotions in illness. Balint, Browne and Freeling highlighted the therapeutic nature of the doctor-patient relationship and underlined the subjectivity and participation of both the professional and the patient in the doctor-patient encounter. The Balint movement and within this framework, the work of Browne and Freeling, joined others that led to promoting the integration of the psychological and the social environment in the definition of the disease and in the practice of medicine at that time. The article also focusses the contrasts between the proposals of Michael Balint and those raised by the American Psychosomatic Society, and other psychoanalytic movements, regarding the doctor-patient relationship.(AU)


Assuntos
Humanos , Medicina Psicossomática , Relações Médico-Paciente , História do Século XX , Confiança , Emoções , História da Medicina , Pacientes , Médicos , Estados Unidos
15.
Pediatr. catalan ; 83(2): 47-51, Abril - Juny 2023. tab
Artigo em Catalão | IBECS | ID: ibc-222587

RESUMO

Fonament. La presència dels familiars és cada cop més habitual als serveis d’urgències pediàtriques (SUP), on participen activament en la presa de decisions, els tractamentsi les cures del pacient.Objectiu. 1) Conèixer la proporció de SUP catalans en quèla presència dels familiars és habitual als boxs de crítics ien quines condicions. 2) Descriure els problemes que se’nderiven.Mètode. Estudi descriptiu multicèntric. Se sol·licita als responsables dels SUP que complimentin una enquesta sobrela presència de familiars als boxs de crítics (protocol, ubicació, acompanyament dels familiars, problemes derivats).Resultats. S’envien divuit enquestes, i s’obtenen setze respostes (taxa de resposta 88,8%) d’hospitals de mitjana(12/16) i alta (4/16) complexitat. Tots els SUP disposen debox de crítics i en 15/16 s’ofereix als familiars ser-hi presents durant l’atenció de l’infant; en un SUP no s’ofereixaquesta opció perquè l’espai és reduït, malgrat que la troben necessària. Dos SUP disposen de protocol. Durantl’atenció al pacient greu, els familiars estan acompanyatsper algun sanitari (11/16), però intermitentment (7/16). Espermeten un o dos familiars, sempre que ho desitgin(13/16) o després de l’estabilització inicial (2/16). Dos responsables manifesten problemes derivats, com el nerviosisme i l’agressivitat familiar.Conclusions. La presència de familiars als boxs de crítics éshabitual als SUP enquestats, sense problemes destacables.No obstant això, s’han detectat alguns aspectes millorables(elaboració de protocols i acompanyament dels familiars). (AU)


Fundamento. La presencia de familiares es cada vez más habitualen los servicios de urgencias pediátricas (SUP), colaborando en latoma de decisiones, tratamientos y cuidados del paciente. Objetivo. 1) Conocer la proporción de SUP catalanes en los que lapresencia de familiares es habitual en el box de críticos y en quécondiciones. 2) Describir problemas derivados.Método. Estudio descriptivo multicéntrico. Se solicita a los responsables de los SUP cumplimentar una encuesta sobre la presenciade familiares en el box de críticos (protocolo, ubicación, acompañamiento de los familiares, problemas derivados).Resultados. Se envían 18 encuestas y se obtienen 16 respuestas(tasa de respuesta (88,8%) de hospitales de mediana (12/16) yalta (4/16) complejidad. Todos los SUP disponen de box de críticos y en 15/16 se ofrece la presencia de familiares durante laatención del paciente crítico, en uno de ellos no está permitida porespacio reducido, pero la consideran necesaria. Dos SUP disponende protocolo. Los familiares están acompañados por algún profesional sanitario (11/16), pero de manera intermitente (7/16). Sepermiten 1 o 2 familiares, siempre que lo deseen (13/16) o después de la estabilización inicial (2/16). Dos responsables notificanproblemas puntuales (nerviosismo y agresividad familiar).Conclusiones. La presencia de familiares en los boxes de críticoses habitual en los SUP participantes, sin problemas destacables.Se han detectado algunos aspectos de mejora (elaboración de protocolos y acompañamiento de los familiares). (AU)


Background. Family presence is common in pediatric emergencydepartments (PED), and relatives actively collaborate in decisionmaking, treatment, and patient care.Objective. 1) To identify the proportion of Catalan PED where family presence is allowed in the resuscitation room and to describethe characteristics of family presence. 2) To describe the problemsthat arise from the presence of family members.Method. A multicenter descriptive study was designed. Chiefphysicians of PED were asked to participate via email in a surveyasking about the PED characteristics and the family presence inthe resuscitation room (protocol, location, relatives’ companion,problems).Results. 18 surveys were sent, obtaining 16 responses (responserate 88.8%) from middle (12/16) and high (4/16) complexity hospitals. All the PED have a resuscitation room, and family presence is offered in 15 of them (in one hospital family presence is notallowed because of limited space). 2 PEDs have a written protocolabout family presence in the resuscitation room. Family membersare accompanied by a healthcare worker (11/16), but not continuously (7/16). One or two relatives are usually allowed to be present in the resuscitation room, for as long as they desire (13/16)or after initial stabilization (2/16). Two chief physicians reportedoccasional problems (family anxiety and aggressivity).Conclusions. Family presence in the resuscitation room is commonin Catalan PED, without significant related problems. However,some aspects should be improved, particularly related to writtenprotocols and accompaniment of family members. (AU)


Assuntos
Humanos , Médicos , Médicos de Atenção Primária/normas , Pediatras/normas , Família/psicologia , Epidemiologia Descritiva
17.
Emergencias (Sant Vicenç dels Horts) ; 35(2): 125-135, abr. 2023. tab, ilus, mapas, graf
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-216462

RESUMO

Antecedentes: Los sistemas nacionales y regionales de prestación de atención médica a las emergencias pueden diferir mucho entre sí. Se buscó dilucidar la presencia de médicos en la atención prehospitalaria y su implantación en los diferentes países europeos. Métodos: Se analizaron los datos de 32 países europeos recogidos mediante la revisión de artículos publicados y a través de cuestionarios enviados a los autores de artículos científicos pertinentes, funcionarios del ministerio de sanidad (o equivalente), representantes de sociedades nacionales de medicina de urgencias o expertos reconocidos en medicina de urgencias. Resultados: Treinta de los 32 países europeos investigados (94%) disponen de médicos en los servicios de emergencias prehospitalarios. En 17 de 32 (53%), los médicos generalistas también participan en la atención a las emergencias prehospitalarias. Los modelos de los sistemas de emergencias médicas (SEM) se describieron como francoalemanes en 27 países (84%), híbridos en 17 (53%) o angloamericanos en 14 (44%). En 17 países (53%), coexistían diferentes modelos. Utilizando una nueva forma de clasificación por niveles, basada en la población media y el área atendida por el SEM prehospitalario, se pudieron diferenciar claramente los diferentes modelos existentes. Conclusiones: Se observan notables diferencias en los diseños de los SEM y en la presencia de los médicos entre las diferentes áreas geográficas, países y regiones de Europa. Coexisten varios modelos (francoalemán, híbrido y angloamericano), algunos simultáneamente, en los diferentes países. (AU)


Background: National and regional systems for emergency medical care provision may differ greatly. We sought to determine whether or not physicians are utilized in prehospital care and to what extent they are present in different European countries. Methods: We collected information on 32 European countries by reviewing publications and sending questionnairesto authors of relevant articles as well as to officials of ministries of health (or equivalent), representatives of national societies in emergency medicine, or well-known experts in the specialty. Results: Thirty of the 32 of European countries we studied (94%) employ physicians in prehospital emergency medical services. In 17 of the 32 (53%), general practitioners also participate in prehospital emergency care. Emergency system models were described as Franco-German in 27 countries (84%), as hybrid in 17 (53%), and as Anglo-American in 14(44%). Multiple models were present simultaneously in 17 countries (53%). We were able to differentiate between national prehospital emergency systems with a novel classification based on tiers reflecting the degree of physician utilization in the countries. We also grouped the national systems by average population and area served. Conclusions: There are notable differences in system designs and intensity of physician utilization between different geographic areas, countries, and regions in Europe. Several archetypal models (Franco-German, hybrid, and AngloAmerican) exist simultaneously across Europe. (AU)


Assuntos
Humanos , Médicos , Serviços Médicos de Emergência , Serviços Pré-Hospitalares , União Europeia , Inquéritos e Questionários , Atenção à Saúde
19.
Metas enferm ; 26(2): 44-44, Mar. 2023. ilus
Artigo em Espanhol | IBECS | ID: ibc-216553

RESUMO

Clara Tamiri es enfermera y médico. Comenzó estudiando Educación Social, pero en cuanto fue voluntaria en SAMUR se dio cuenta de que no estaba haciendo lo que deseaba. Ha tenido épocas difíciles, de mucha carga compaginando trabajo y estudio, pero todo esfuerzo tiene su recompensa y en su lucha tiene muy clara su meta: llegar a ser médico de emergencias extrahospitalarias.(AU)


Assuntos
Humanos , Feminino , Escolha da Profissão , Médicos , Enfermeiras e Enfermeiros , Medicina , Enfermagem , Cuidados de Enfermagem
SELEÇÃO DE REFERÊNCIAS
DETALHE DA PESQUISA
...